Πέθανε ο δικτάτορας Ιωαννίδης!

Πέθανε σήμερα από θερμοπληξία στο Γενικό Κρατικό της Νίκαιας ο δικτάτορας Δημήτρης Ιωαννίδης που ήταν ένας από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου και ο οποίος στη διάρκεια της χούντας διετέλεσε διοικητής της ΕΣΑ. Το 1973 μάλιστα ανέτρεψε τον δικτάτορα Παπαδόπουλο και τοποθέτησε στην κυβέρνηση τον Φαίδωνα Γκιζίκη ωστόσο αυτό ήταν που κινούσε τα ηνία της χώρας. Λίγους μήνες αργότερα προχώρησε στο πραξικόπημα στην Κύπρο - με το οποίο ανετράπη ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος - και αυτό οδήγησε στην τραγωδία της Κύπρου το καλοκαίρι του 1974.
Βιογραφικό....Ο Δημήτριος Ιωαννίδης γεννήθηκε το 1923 στην Αθήνα και προερχόταν από εύπορη οικογένεια. Εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε το 1943 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού. Το 1956 ίδρυσε την Εθνική Ένωση Νέων Αξιωματικών, μια κλειστή ολιγομελή ομάδα, η οποία άρχισε να οργανώνει την ανατροπή του πολιτεύματος και την εγκαθίδρυση δικτατορίας. Το 1963 υπηρέτησε στην Κύπρο και το 1964 προήχθη σε αντισυνταγματάρχη ενώ το 1966 διορίστηκε αρχηγός του τάγματος της Σχολής Ευελπίδων. Από την θέση του διοικητή της σχολής Ευελπίδων διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην επιβολή και εδραίωση της δικτατορίας. Μετά την επιτυχημένη ανατροπή της κυβέρνησης διορίστηκε αρχηγός της ΕΣΑ και τον Αύγουστο του 1969 έγινε διευθυντής του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Το 1970 προήχθη στον βαθμό του συνταγματάρχη και το 1973 σε ταξίαρχο. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου σε συνδυασμό με την επικρατούσα κατάσταση αποτέλεσε το έναυσμα για την ανατροπή του Παπαδόπουλου. Έτσι στις 25 Νοεμβρίου 1973 ο Ιωαννίδης επικεφαλής πολλών αξιωματικών ανέτρεψε τον Γεώργιο Παπαδόπουλο και την κυβέρνηση Μαρκεζίνη θέτοντας αμφότερους (Μαρκεζίνη - Παπαδόπουλο) σε περιορισμό. Το δικτατορικό καθεστώς του Ιωαννίδη αποδείχτηκε σκληρότερο από το προηγούμενο. Η επιθετική εξωτερική πολιτική που εφάρμοσε επιχείρησε την ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, οδηγώντας στην τραγωδία της Κύπρου του 1974, για την οποία φέρει μεγάλη ευθύνη. Συνέπεια αυτών των γεγονότων ήταν η πτώση της χούντας.Ο Δ. Ιωαννίδης καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και σε 10 έτη κάθειρξης για το αδίκημα της στάσης, καθώς και σε ισόβια για ηθική αυτουργία σε ανθρωποκτονίες και συνολική κάθειρξη 25 ετών για ηθική αυτουργία σε απόπειρα ανθρωποκτονίας για την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ακόμη, καταδικάστηκε σε φυλάκιση 14 ετών για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε ένωση προς στάση αξιωματικών εν ενεργεία εν καιρώ γενικής επιστρατεύσεως και άλλες μικρότερες ποινές. Αρχικά είχε καταδικαστεί σε θάνατο αλλά η ποινή μετατράπηκε σε επτάκις ισόβια. Μαζί με τον Ντερτιλή ήταν ο μόνος που απέμεινε φυλακισμένος καθώς αρνήθηκε να ζητήσει χάρη.