Επιστολή αναγνώστη

Σε μια περίοδο πλήρους επενδυτικής άπνοιας η μοναδική επένδυση στην περιοχή μας, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως απαρχή δεινών για τον τόπο..

Σήμερα, ίσως αυτό που κυριαρχεί περισσότερο τόσο στην καθημερινότητα μας όσο και σε επίπεδο ενός δημόσιου διαλόγου είναι το μεγάλο ζήτημα της ανάπτυξης και φυσικά των επιπτώσεων της στην κοινωνία. Μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, της συρρίκνωσης της κατανάλωσης και της αδυναμίας επενδύσεων, όποια πρωτοβουλία και προσπάθεια παρουσιάζεται με στόχο να δημιουργήσει ένα θετικό κλίμα, σίγουρα δεν μπορεί να περνά απαρατήρητη, να υποτιμάται και σε άλλες περιπτώσεις να παρεμποδίζεται ως αρνητική.
Τα αναφέρω αυτά γιατί το τελευταίο διάστημα παρατηρώ μια προσπάθεια να υποβαθμιστούν οι όποιες ωφέλειες θα προκληθούν από τη δημιουργία ενός μεγάλου πολυκαταστήματος στην περιοχή μας.....
Σίγουρα το θέμα αγγίζει το σύνολο της κοινωνίας και όχι ένα μόνο κομμάτι αυτής και σε αυτή τη βάση πρέπει να το προσεγγίσουμε.
Δεν νομίζω να αμφισβητεί κανείς ότι ο ανταγωνισμός, όταν αυτός γίνεται με καθαρούς όρους, βοηθά τους καταναλωτές. Τους βοηθά γιατί θέλουν να αγοράζουν φτηνά και καλά προϊόντα, χωρίς να τους στερεί κανείς το δικαίωμα επιλογής. Αυτό είναι το ζητούμενο άλλωστε στην ελεύθερη αγορά που δεν εγκλωβίζει το καταναλωτικό κοινό σε στερεότυπα και δεσμευτικά διλλήματα.
Όλοι γνωριζόμαστε καλά σε μια κοινωνία όπως αυτή της περιοχής του δήμου Πέλλας. Όλοι ξέρουμε που και πως θα αγοράσουμε φτηνά προϊόντα και που θα εξυπηρετηθούμε καλύτερα. Εκτός αυτού, όλοι μας, λίγο η πολύ, διατηρούμε μια φιλική σχέση με τον έμπορο και καταστηματάρχη της τοπικής μας αγοράς. Δεν θα διαφωνήσω ότι η αμφίδρομη σχέση εμπιστοσύνης που έχει αναπτυχθεί όλα αυτά τα χρόνια αποτελεί ένα προνόμιο για τον εμπορικό κόσμο που καλείται να το διαφυλάξει μπροστά και στη νέα πρόκληση. Αυτή την πρόκληση την οποία είναι λάθος να την αντιμετωπίζει με φοβικά σύνδρομα και αφορισμούς τη στιγμή που μπορεί να την εκμεταλλευτεί ως μια καλή ευκαιρία προσαρμογής στο νέο περιβάλλον που θα διαμορφωθεί, με την αύξηση των επισκεπτών – καταναλωτών στην πόλη των Γιαννιτσών.
Ας μη κρυβόμαστε και ας δούμε την αλήθεια. Εδώ και μερικά χρόνια η δημιουργία πολυκαταστημάτων γύρω από τα Γιαννιτσά, τα έδωσε ένα χαρακτήρα μεγαλούπολης. Τα κατέστησε εμπορικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής και σημείο αναφοράς για την αντίστοιχη καταναλωτική κοινωνία.
Δεν θα ήθελα να αναφερθώ σε ονόματα εταιριών και αλυσίδας καταστημάτων που εγκαταστάθηκαν στην πόλη, παρέχοντας ευκαιρίες απασχόλησης στους νέους, και συνέβαλλαν στον υγιή ανταγωνισμό.
Μελέτησα με προσοχή τα επιχειρήματα που προβάλλει ο εμπορικός σύλλογος και άλλοι φορείς της περιοχής. Υπεύθυνα μπορώ να τα χαρακτηρίσω ως λογικά αλλά στη βάση του ατομικού συμφέροντος. Τα ίδια επιχειρήματα με την ίδια υπευθυνότητα μπορώ να πω ότι δύσκολα ευσταθούν στη βάση του Συλλογικού συμφέροντος που στην περίπτωσή μας είναι οι καταναλωτές.
Για παράδειγμα το επιχείρημα ότι τα προϊόντα που θα διαθέτει το πολυκατάστημα θα είναι αμφιβόλου ποιότητας δεν πείθει, γιατί με την ίδια λογική θα μπορούσαμε να πούμε ως καταναλωτές, ότι το ίδιο μπορεί να ισχύει και για τα άλλα καταστήματα. Εκτός αυτού οι κανόνες της αγοράς από μόνοι τους αποβάλλουν από αυτή, όλους εκείνους που δεν τους ακλουθούν.
Να σταθώ και στο επιχείρημα της απομύζησης του τοπικού πλούτου, με τη μεταφορά των κεφαλαίων που προέρχονται από την κατανάλωση. Θεωρώ ότι η ανακύκλωση των χρημάτων από τους μισθούς των εργαζομένων στο πολυκατάστημα δίχως άλλο, θα βοηθήσει την τοπική αγορά και μόνο αυτή. Μήπως οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι δεν είναι μέρος του καταναλωτικού κοινού της πόλης; Και εκτός αυτού δεν έπεσε στην αντίληψή μου κάποια αντίστοιχη αντίδραση με το ίδιο επιχείρημα για τα μεγάλα Πολυκαταστήματα τροφίμων που εγκαταστάθηκαν τα τελευταία χρόνια στην πόλη, ορισμένα εκ των οποίων μάλιστα είναι ξένων συμφερόντων.
Αντίθετα πιστεύω ότι η λειτουργία του θα προσελκύσει κόσμο από τους γύρω νομούς που θα επισκεφθούν αν όχι όλοι, οι περισσότεροι και την πόλη των Γιαννιτσών. Αν αυτό δεν μπορεί να εκληφθεί ως μια αισιόδοξη νότα, τότε πιστεύω ότι τα κίνητρα της αντίδρασης δεν είναι αυτά που προβάλλονται.
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας, ότι σε μια περίοδο πλήρους επενδυτικής άπνοιας η μοναδική επένδυση στην περιοχή μας, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως απαρχή δεινών για τον τόπο, επειδή κάποιους τους βολεύει αυτός ο χαρακτηρισμός. Ο φόβος και η ανασφάλεια του εμπορικού κόσμου δεν ήταν ποτέ και δεν είναι καλός σύμβουλος. Οι καιροί αλλάζουν, η αγορά εκσυγχρονίζεται και προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα όπως και οι καταναλωτές.
Οι επιλογές που έχουμε είναι δύο. Ή μένουμε αγκυλωμένοι στην εσωστρέφεια μας και χάνουμε τις ευκαιρίες, ή τις αποδεχόμαστε και εκμεταλλευόμαστε τις θετικές τους επιπτώσεις. Η στείρα άρνηση ποτέ δεν ωφέλησε κανένα, πόσο μάλλον όταν αυτή δεν έχει ισχυρό υπόβαθρο και αποδοχή από ολόκληρη την κοινωνία.
Ο προβληματισμός πάντως δεν πρέπει να είναι υπόθεση μόνο των καταναλωτών αλλά και των τοπικών αρχών που στο όνομα μικροπολιτικών συμφερόντων δεν επιθυμούν να δουν την αλήθεια και να την υπερασπιστούν.
Το δικαίωμα της επιλογής ανήκει σε όλους και σε αυτή τη βάση θα κριθούν όλοι, είτε αυτό αφορά το πολυκατάστημα, είτε τον εμπορικό κόσμο της περιοχής, είτε την ίδια την κοινωνία.
Γ. Μ.