Άρθρο του υποψηφίου βουλευτή ΠΑ.ΣΟ.Κ. Πέλλας Βασίλη Γιουματζίδη
Συνηθίζουμε να λέμε ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη και σπουδαία. Αναμφισβήτητα, κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι σπουδαία, καθώς αποτελεί τη μέγιστη εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας σε κάθε κοινοβουλευτικό σύστημα. Η αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, έχει επιπρόσθετα χαρακτηριστικά τη φύση και το περιεχόμενο ζητημάτων ιστορικής σημασίας για την πατρίδα. Πρώτον, παραμονή ή όχι στην ευρωπαϊκή ένωση και στο ευρώ; Θέλουμε ειλικρινά να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ και στην ευρωπαϊκή ένωση; Προφανώς και η απάντηση είναι ναι, καθώς η Ευρώπη δεν είναι ιδεολογικά μονολιθική και ταυτόχρονα οι θέσεις της για το «γίγνεσθαι» συνδιαμορφώνονται από όλα τα κράτη μέλη της....
Αυτό έχει αποδειχθεί ιστορικά σε πολλές περιπτώσεις, όταν διάφορες πολιτικές της έχουν συντεθεί και ανασυντεθεί κάτω από κανόνες, που τις περισσότερες φορές προκύπτουν από συλλογικές διαδικασίες. Δεύτερον, τι κράτος θέλουμε; Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμφωνεί ότι το σημερινό κράτος είναι γραφειοκρατικό, με πολλές εστίες διαφθοράς, αντιπαραγωγικό και μη φιλικό στο πολίτη. Στη κατάσταση αυτή που έχει περιέλθει το κράτος, προφανώς δεν είναι υπεύθυνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε ένοχοι όσοι κατάφεραν να βολευτούν! Είναι σαφές, ότι μέχρι σήμερα όλα τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου διαπαιδαγώγησαν τους πολίτες στην κατεύθυνση αυτή. Είναι αλήθεια, ότι το αστικό σύστημα στη χώρα μας έχει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάντια. Η απάντηση είναι ναι, το κράτος πρέπει να αλλάξει. Τρίτον, ανοχή ή όχι της διαφθοράς; Θεωρητικά όλοι είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή διαφθοράς. Σε πολλές περιπτώσεις τη χρησιμοποιήσαμε ως μέσο επίθεσης ή και προσπάθειας εξόντωσης πολιτικών, επαγγελματικών, οικονομικών και κοινωνικών αντιπάλων. Στην πράξη την ανεχθήκαμε! Η απάντηση είναι μία πρέπει να έχουμε συνεχή και αταλάντευτη στάση απέναντι σε κάθε φαινόμενο διαφθοράς όσο μικρό ή μεγάλο και αν είναι. Τέταρτον, άμεση αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, ναι ή όχι; Όλοι, χρόνια τώρα, συνηθίζουν να μιλούν για ανάπτυξη και εννοούν τη διαιώνιση του υπάρχοντος μοντέλου, που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση. Τις τελευταίες δεκαετίες, στοχεύσαμε διαμέσου της υπερκατανάλωσης και των φτηνών δανεικών στο σημερινό ανορθόδοξο αυτό μοντέλο ανάπτυξης. Έτσι, καταχρεώθηκαν και το κράτος, αλλά κυρίως τα νοικοκυριά και φτάσαμε ξένοιαστοι ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία. Η απάντηση είναι ότι το μοντέλο έχει καταρρεύσει και πρέπει άμεσα να στοχεύσουμε σε νέο αναπτυξιακό μοντέλο με έμφαση στο πρωτογενή και τριτογενή τομέα. Έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση ώστε η Δημοκρατία στη χώρα μας να συνθηκολογήσει εύκολα με το λαϊκισμό, την ανηθικότητα, την ανευθυνότητα, την ανομία και εν τέλει με το ψέμα. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι το πολιτικό προσωπικό έχει την κύρια ευθύνη για όσα έγιναν τα τελευταία 35 χρόνια. Συνεπώς, η ανατροπή αυτής της κατάστασης που ξεκίνησε δειλά από τις αρχές του 2010 και επί δύο συνεχόμενα χρόνια, πρέπει να συνεχιστεί για την πλήρη πάταξη της διαφθοράς, την αλλαγή στη δομή του κράτους, την ενεργή συμμετοχή μας στα τεκταινόμενα της ευρωπαϊκής ένωσης με κύριο μοχλό την ουσιαστική αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας και κυρίως της νοοτροπίας του καθενός εξ ημών.
Συνηθίζουμε να λέμε ότι κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι κρίσιμη και σπουδαία. Αναμφισβήτητα, κάθε εκλογική αναμέτρηση είναι σπουδαία, καθώς αποτελεί τη μέγιστη εκδήλωση της λαϊκής κυριαρχίας σε κάθε κοινοβουλευτικό σύστημα. Η αναμέτρηση της 6ης Μαΐου, έχει επιπρόσθετα χαρακτηριστικά τη φύση και το περιεχόμενο ζητημάτων ιστορικής σημασίας για την πατρίδα. Πρώτον, παραμονή ή όχι στην ευρωπαϊκή ένωση και στο ευρώ; Θέλουμε ειλικρινά να παραμείνουμε στη ζώνη του ευρώ και στην ευρωπαϊκή ένωση; Προφανώς και η απάντηση είναι ναι, καθώς η Ευρώπη δεν είναι ιδεολογικά μονολιθική και ταυτόχρονα οι θέσεις της για το «γίγνεσθαι» συνδιαμορφώνονται από όλα τα κράτη μέλη της....
Αυτό έχει αποδειχθεί ιστορικά σε πολλές περιπτώσεις, όταν διάφορες πολιτικές της έχουν συντεθεί και ανασυντεθεί κάτω από κανόνες, που τις περισσότερες φορές προκύπτουν από συλλογικές διαδικασίες. Δεύτερον, τι κράτος θέλουμε; Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων συμφωνεί ότι το σημερινό κράτος είναι γραφειοκρατικό, με πολλές εστίες διαφθοράς, αντιπαραγωγικό και μη φιλικό στο πολίτη. Στη κατάσταση αυτή που έχει περιέλθει το κράτος, προφανώς δεν είναι υπεύθυνοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε ένοχοι όσοι κατάφεραν να βολευτούν! Είναι σαφές, ότι μέχρι σήμερα όλα τα κόμματα μηδενός εξαιρουμένου διαπαιδαγώγησαν τους πολίτες στην κατεύθυνση αυτή. Είναι αλήθεια, ότι το αστικό σύστημα στη χώρα μας έχει μεγάλη ευθύνη για τη σημερινή κατάντια. Η απάντηση είναι ναι, το κράτος πρέπει να αλλάξει. Τρίτον, ανοχή ή όχι της διαφθοράς; Θεωρητικά όλοι είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή διαφθοράς. Σε πολλές περιπτώσεις τη χρησιμοποιήσαμε ως μέσο επίθεσης ή και προσπάθειας εξόντωσης πολιτικών, επαγγελματικών, οικονομικών και κοινωνικών αντιπάλων. Στην πράξη την ανεχθήκαμε! Η απάντηση είναι μία πρέπει να έχουμε συνεχή και αταλάντευτη στάση απέναντι σε κάθε φαινόμενο διαφθοράς όσο μικρό ή μεγάλο και αν είναι. Τέταρτον, άμεση αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης, ναι ή όχι; Όλοι, χρόνια τώρα, συνηθίζουν να μιλούν για ανάπτυξη και εννοούν τη διαιώνιση του υπάρχοντος μοντέλου, που μας οδήγησε στη σημερινή κρίση. Τις τελευταίες δεκαετίες, στοχεύσαμε διαμέσου της υπερκατανάλωσης και των φτηνών δανεικών στο σημερινό ανορθόδοξο αυτό μοντέλο ανάπτυξης. Έτσι, καταχρεώθηκαν και το κράτος, αλλά κυρίως τα νοικοκυριά και φτάσαμε ξένοιαστοι ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία. Η απάντηση είναι ότι το μοντέλο έχει καταρρεύσει και πρέπει άμεσα να στοχεύσουμε σε νέο αναπτυξιακό μοντέλο με έμφαση στο πρωτογενή και τριτογενή τομέα. Έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση ώστε η Δημοκρατία στη χώρα μας να συνθηκολογήσει εύκολα με το λαϊκισμό, την ανηθικότητα, την ανευθυνότητα, την ανομία και εν τέλει με το ψέμα. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι το πολιτικό προσωπικό έχει την κύρια ευθύνη για όσα έγιναν τα τελευταία 35 χρόνια. Συνεπώς, η ανατροπή αυτής της κατάστασης που ξεκίνησε δειλά από τις αρχές του 2010 και επί δύο συνεχόμενα χρόνια, πρέπει να συνεχιστεί για την πλήρη πάταξη της διαφθοράς, την αλλαγή στη δομή του κράτους, την ενεργή συμμετοχή μας στα τεκταινόμενα της ευρωπαϊκής ένωσης με κύριο μοχλό την ουσιαστική αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας και κυρίως της νοοτροπίας του καθενός εξ ημών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου