Μέρα που ήταν αποφασίσαμε να κάνουμε ένα προσκύνημα στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Ανύδρου, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης των Γιαννιτσών. Αφού αφήσαμε πίσω μας την τραγική εικόνα με τις πινακίδες κατηφορίσαμε προς τα Πλατανάκια που το μόνο που θυμίζει τον παλιό και φιλόξενο χώρο αναψυχής είναι τα γερασμένα πλατάνια. Ακριβώς στο τέλος της κατηφόρας ο δρόμος στενεύει επικίνδυνα στο σημείο όπου περνάμε πάνω από τον ξερό χείμαρρο σε ύψος τριών περίπου μέτρων. Δηλαδή λίγο να ξεφύγει η ρόδα του αυτοκινήτου η βουτιά θανάτου είναι δεδομένη. Βέβαια ούτε λόγος για κάποια προειδοποιητική πινακίδα, η κάποιο....
ενισχυμένο κιγκλίδωμα που να προειδοποιεί και να
προστατεύει τους οδηγούς αντίστοιχα. Και καλά κάποιοι γνωρίζουν καλά τον
κίνδυνο το σημείο αυτό και είναι πολύ προσεκτικοί, όμως τι γίνεται με
τους επισκέπτες της Μονής αλλά και τα φορτηγά απορριμματοφόρα του δήμου
που καθημερινά διέρχονται από το σημείο αυτό; Πάντως για να είμαστε
απόλυτα δίκαιοι κάποιος είχε την ευαισθησία να τοποθετήσει έναν πλαστικό
κώνο για να προειδοποιεί τους οδηγούς για τον κίνδυνο που διατρέχουν…
Κοροϊδία σκέτη δηλαδή!! Ελπίζουμε η Τροχαία Γιαννιτσών να πιέσει το δήμο
για να φτιάξει επιτέλους ένα προστατευτικό τοιχίο ή ότι χρειάζεται για
να προλάβουμε το κακό που αργά η γρήγορα θα έρθει με την κατάσταση αυτή.
Μαζί λοιπόν με τους φράχτες που φτιάχνει εδώ και εκεί ο δήμος καλό θα
είναι να κάνει και κάτι πιο χρήσιμο και πιο ουσιαστικό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου