Το προσκύνημα… που δεν έγινε ποτέ (4) και τα σκουπίδια στο ΧΥΤΑ!

Μέρα που ήταν αποφασίσαμε να κάνουμε ένα προσκύνημα στην Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου Ανύδρου, λίγα χιλιόμετρα βόρεια της πόλης των Γιαννιτσών. Αφού αφήσαμε πίσω μας την τραγική εικόνα με τις πινακίδες, περάσαμε το επικίνδυνο σημείο του δρόμου πάνω από το χείμαρρο στα Πλατανάκια, και υποστήκαμε το μαρτύριο της λακκούβας στον υποτιθέμενο ασφαλτοστρωμένο δρόμο, κάποια στιγμή αντικρίσαμε το μεγάλο και πολυδιαφημιζόμενο έργο του ΧΥΤΑ. Πράγματι εντυπωσιακό αλλά κάτι δεν μας έκατσε καλά και σταματήσαμε για να δούμε αν μας ξεγελούν τα μάτια μας. Τελικά βλέπαμε καλά. Αντί λοιπόν τα σκουπίδια να είναι μέσα στον πυθμένα της λεκάνης του ΧΥΤΑ... σκεπασμένα με χώμα, αυτά ήταν πεταμένα στο δρόμο που οδηγεί σε αυτόν στην περίμετρο της λεκάνης εκτεθειμένα σε θερμοκρασία 40 βαθμών. Προς στιγμή στο μυαλό μας ήρθε η εικόνα της χωματερής που αφήσαμε πίσω μας αλλά τελικά η μεγάλη πινακίδα που στεκόταν μπροστά μας υπενθύμιζε ότι βρισκόμασταν στο ΧΥΤΑ Γιαννιτσών. Τότε καταλάβαμε ότι με όλα αυτά που είδαμε στο δρόμο για το Μοναστήρι η διάθεση μας για προσευχή έγινε στεναχώρια, απογοήτευση και απελπισία για τον τόπο που ζούμε και γι αυτούς που μας διοικούν.. Κάναμε το σταυρό μας και πήραμε το δρόμο της επιστροφής αναβάλλοντας το προσκύνημα για το μέλλον… με την ευχή ο Άγιος Γεώργιος να βάλει το χέρι του μήπως και γίνει κάτι καλό !!!