Η κεντροαριστερά έχει κοινωνική βάση και πολιτικές συμμαχίες! Δεν είναι ευχή ούτε πρόθεση!

Του Χάρη Τσιόκα 
Τον τελευταίο καιρό μια μερίδα των ΜΜΕ, άλλα και διαφόρων άλλων κέντρων, με ειδικού σκοπού ρεπορτάζ και αναλύσεις επιχειρεί να παρουσιάσει στην ελληνική κοινή γνώμη ότι το κοινωνικό αίτημα για αλλαγή πολιτικής θα καμφθεί αν οι πολίτες πεισθούν ότι δεν θα ληφθούν άλλα δημοσιονομικού χαρακτήρα μέτρα που επιβαρύνουν (δεν το λένε) τους πολλούς ! Μάλιστα ούτε λίγο ούτε πολύ υπονοούν ότι αυτό μπορεί να αντικατασταθεί από "μεταρρυθμίσεις", οι οποίες θα φέρουν αποτέλεσμα στο ατελέσφορο πλέον εγχείρημα της εξόδου από την κρίση ! Έτσι πιστεύουν ότι θα κερδίσουν πίστωση χρόνου και ανοχή ώστε να μη διογκώνεται το αίτημα αλλαγής πολιτικής....και αντίστοιχης κοινωνικής και πολιτικής συμμαχίας που θα το επιδιώξει. Επικοινωνιακά προβάλλεται ως εξής: -"εμείς προτείνουμε «στο όχι άλλα μέτρα» μεταρρυθμίσεις, πέστε μας όσοι διαφωνείτε, υπάρχει άλλη πολιτική;" Η πιο εύκολη απάντηση θα ήταν βέβαια διαβάστε τις δηλώσεις Ομπάμα στη συνάντηση με Σαμαρά, άλλα ας δοκιμάσουμε να ερμηνεύσουμε σε τι συνίσταται η διάφορα που προβάλλουν, ανάμεσα στο «όχι άλλα μέτρα» και τις μεταρρυθμίσεις που προτείνουν ως υποκατάστατα δήθεν κοινωνικής ελάφρυνσης ! Είναι λοιπόν μεταρρύθμιση η «άλλα μέτρα» η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και η μείωση του μισθού; Η μήπως δεν σηματοδοτούν το ίδιο περιεχόμενο η εμπορευματοποίηση της υγείας, της παιδείας, του κοινωνικού κράτους και των άλλων αγαθών που επιβαρύνουν «την τσέπη» του έλληνα πολίτη; Η μείωση μισθών συντάξεων τι είναι? μεταρρύθμιση η άλλα μέτρα; Η άνευ όρων εκχώρηση οικονομικών εργαλείων ανάπτυξης της χώρας συνιστούν η όχι συρρίκνωση της παραγωγικής βάσης, κατάργηση της μεσαίας τάξης και μεταφορά του προβλήματος της ανεργίας στις επόμενες τουλάχιστον τρεις γενιές; Αυτά είναι μεταρρύθμιση η άλλα μέτρα; Πλήττουν η όχι τους πολλούς; Η παλινόρθωση του συγκεντρωτικού κράτους, η υπερδιόγκωση του εξουσιοδοτισμού στα κέντρα λήψης απόφασης, η μετάλλαξη του πολιτεύματος σε επικοινωνιακή δημοκρατία, είναι άλλα μέτρα η μεταρρύθμιση; Η εμφανής πλέον κυριαρχία των πολλαπλών κέντρων μεταπρατισμου σε βάρος της δημοκρατίας συνιστούν «άλλα μέτρα» η μεταρρύθμιση; Και τέλος γιατί τα «νέα μνημόνια» επικεντρώνουν πλέον τις υποχρεώσεις για τον δανεισμό της χώρας, σε επιδιώξεις μετατροπής του οικονομικού, παραγωγικού και πολιτικού μοντέλου της χώρας σε βαλκανικά η τριτοκοσμικά πρότυπα; Συνιστούν κεντροαριστερή πολιτική? Είναι και αυτά «άλλα μέτρα» η μεταρρύθμιση και σε τι διαφέρουν οι επιπτώσεις σε βάρος της πραγματικής οικονομίας και των πολλών; Μπορεί λοιπόν να ανασυσταθεί η κεντροαριστερά χωρίς αντιπαράθεση μ’ αυτές τις επιδιώξεις; Μπορεί να αναπτυχθεί διάλογος για ένα άλλο κεντροαριστερό πόλο διακυβέρνησης χωρίς αμφισβήτηση των συνταγών που διογκώνουν το χρέος συρρικνώνοντας τη παραγωγική βάση ! Όλα αυτά και άλλα αποκλίνουν από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και αυξάνουν την ανεργία ναι η όχι; Τέλος υπάρχει κεντροαριστερή πολιτική χωρίς να δείχνει, σε ποια κοινωνική πλειοψηφία στηρίζεται? Χωρίς τους εργαζόμενους, τους νέους, τη μεσαία τάξη, τους παραγωγικούς, τους καινοτόμους και τους αδύναμους που θα στηρίξουν, γιατί έχουν λόγους αυτή την προσπάθεια αλλαγών και όχι δήθεν μεταρρυθμίσεων; Η κεντροαριστερά έχει κοινωνική βάση και πολιτικές συμμαχίες! Δεν είναι ευχή ούτε πρόθεση! Είναι επιλογή που συγκρούεται με αυτό που σήμερα διογκώνει το πρόβλημα της κρίσης και διχάζει την κοινωνία! Και αυτό είναι μόνιμο και σταθερό κριτήριο των επιλογών του κάθε πολίτη που κρίνει και αξιολογεί τους πολιτικούς σχηματισμούς και τις προθέσεις τους! Γιατί ο πολίτης πολύ περισσότερο δεν αποδέχεται μόνο τον αυτοπροσδιορισμό των κομμάτων άλλα και ο ίδιος κατατάσσει τα κόμματα με τις επιλογές του στην πραγματική κλίμακα αριστερά- δεξιά !