Πέμπτη 13 Απριλίου 2017

Γιαννιτσά…. Μια πόλη χωρίς σχεδιασμό… χωρίς φαντασία… χωρίς τάξη… με αβέβαιο μέλλον.

Όσες φορές και  αν επιχειρήσει κάποιος  αντικειμενικός κριτής να κατατάξει την πόλη των Γιαννιτσών σε μια κατηγορία πόλεων που ξεχωρίζουν για κάτι και  είναι σημαντική γι΄ αυτό, μάλλον θα αποτύχει. Και αυτό θα συμβεί όχι γιατί  αυτή η πόλη δεν διαθέτει στοιχεία που μπορούν να της προσδώσουν ένα στίγμα, αλλά γιατί δυστυχώς  έχει αφεθεί  στην τύχη της, χωρίς  κανείς να ασχολείται με την ανάπτυξη και το μέλλον της με σχεδιασμό και όραμα. Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης και στον κατά όνομα …. Πεζόδρομο, θα πείσει για την αδιαφορία των αρμοδίων.
Μια περιπλάνηση στην αγορά θα αναδείξει την ανοχή στην ...
παρανομία και στην  αυθαιρεσία.
Πόλη γεμάτη τσιμέντο, αφού όσα δέντρα ενοχλούν …. εξαφανίζονται σε μια νύχτα χωρίς  συνέπειες.
Πόλη γεμάτη αυτοκίνητα που εκτός από τον πεζόδρομο καταλαμβάνουν  τα πεζοδρόμια, και τις διαβάσεις πεζών η τουλάχιστον ότι έχει απομείνει από αυτά.
Ποιότητα ζωής μηδέν…
Μια πόλη που πεθαίνει και οι αρμόδιοι πετούν … αετό.
Κατά τα άλλα η πόλη επενδύει στο μέλλον με πανηγύρια φτηνού περιεχομένου, και επετειακές εκδηλώσεις καρμπόν των περασμένων ετών…
Επενδύει στην ανάπτυξη με μπαλώματα ασφάλτου και μικρής κλίμακας παρεμβάσεις…
Επιβάλει την τάξη… με δημόσιες σχέσεις και καφέ …
Και όλα αυτά με την υπόθεση περιβάλλον να την υπερθεματίζουν κατά περίπτωση,  σε κάποια δημοτικά συμβούλια που το απουσιολόγιο είναι μονίμως γεμάτο.
Δυστυχώς ούτε η ιστορία της πόλης, ούτε η γεωγραφική της θέση, ούτε τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα της  έχουν αναδειχθεί, μέσα από ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης που κάθε φορά στις εκλογές ακούμε.
Και φυσικά σε αυτή την πτώση συμμετέχει και η τοπική κοινωνία που συμβιβάζεται με τη μετριότητα, αδιαφορεί για την ποιότητα και ανέχεται αυτή την κατάσταση.
Ίσως, η άποψη  ότι τα Γιαννιτσά είναι πλέον ένα μεγάλο αστικό κέντρο με αστικό πληθυσμό και αντίστοιχη κουλτούρα, είναι ένας μύθος που καθημερινά επιβεβαιώνεται.
Και αυτή την επιβεβαίωση την ακολουθεί  το ερώτημα σε τι πόλη ζούμε…. ή καλύτερα σε τι πόλη θέλουμε να ζήσουμε!

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αργα το καταλαβατε ολοι και γινεστε τωρα μετα Χριστον προφητες. Σας ενοχλουσε ο Παπανικολαου ως δημαρχος και πεσατε ολοι οι πολιτικοι ειδημονες να τον φατε. Οι μισοι με τον Καστερ που "θα γινοταν δημαρχος απο την πρωτη κυριακη" και οι αλλοι μισοι με τον Σταμκο που "νοικοκυρεψε" τον δημο και τον εκανε ενα απεραντο "εργοταξιο" που τα εργα του θα τα ζηλευε ακομη και η Τζακρη η οποια αναψε ολα τα φουγαρα των εργοστασιων της χωρας. Και μιας που σας ενδιαφερει οπως λετε στο παρον αρθρο ο σχεδιασμος, η φαντασια, η ταξη και το μελλον του τοπου, συνεχιστε το ιδιο παραμυθι για να βρεθειτε στο ιδιο εργο θεατες. Εδω αντεξαμε 400 χρονια σκλαβιας απο τους Τουρκους, στην τριτη πενταετια του Σταμκου θα κολλησουμε;