Έφυγε από την ζωή σήμερα νωρίς το πρωί σε ηλικία 87 ετών, ο ηγέτης της Ανανεωτικής Αριστεράς, Λεωνίδας Κύρκος. Ένας πολιτικός που έτυχε στην πολύχρονη πολιτική του πορεία, το σεβασμό και την αναγνώριση από όλους τους πολιτικούς χώρους. Τα τελευταία χρόνια αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική , ωστόσο με παρεμβάσεις του και με άρθρα συνέχισε να καταθέτει δημόσια την άποψή του. Η κηδεία του Λεωνίδα Κύρκου θα είναι πολιτική και θα τελεστεί την Τετάρτη, στις 17.00μ.μ. στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.
Ποιος ήταν ο Λεωνίδας Κύρκος Ο ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1924 στο Ηράκλειο της Κρήτης.....
Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων.
Το 1944 παντρεύτηκε την Καλλισθένη Σμπαρούνη και απέκτησαν δύο γιους, τον Μιχάλη και τον Μίλτο.
Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ’ επανάληψη και το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς κινητοποίησης που προκλήθηκε με την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα Αυγή, αρχικά ως δημοσιογράφος και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961 με την ΕΔΑ στο Ηράκλειο και στη συνέχεια το 1963 και 1964. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968 συγκρότησε το ΚΚΕ Εσωτερικού μαζί με άλλα κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ.
Στις 21 Απριλίου του 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Τον Απρίλιο του 1987 ίδρυσε μαζί με συντρόφους του, την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας διετέλεσε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσαν τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής στην Α΄ Αθήνας και στην Α΄ Θεσσαλονίκης με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.
Το 2010 στήριξε με όλες του τις δυνάμεις και συνέβαλε στην ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Το 1944 παντρεύτηκε την Καλλισθένη Σμπαρούνη και απέκτησαν δύο γιους, τον Μιχάλη και τον Μίλτο.
Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ’ επανάληψη και το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς κινητοποίησης που προκλήθηκε με την παρέμβαση της Διεθνούς Αμνηστίας.
Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα Αυγή, αρχικά ως δημοσιογράφος και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).
Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961 με την ΕΔΑ στο Ηράκλειο και στη συνέχεια το 1963 και 1964. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968 συγκρότησε το ΚΚΕ Εσωτερικού μαζί με άλλα κορυφαία στελέχη του ΚΚΕ.
Στις 21 Απριλίου του 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια.
Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Τον Απρίλιο του 1987 ίδρυσε μαζί με συντρόφους του, την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας διετέλεσε Πρόεδρος. Μαζί με τον Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσαν τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι τον Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής στην Α΄ Αθήνας και στην Α΄ Θεσσαλονίκης με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.
Το 2010 στήριξε με όλες του τις δυνάμεις και συνέβαλε στην ίδρυση της Δημοκρατικής Αριστεράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου