Με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για τον κρατισμό και τις συντεχνίες.

Άρθρο του Διονύση Σταμενίτη
Με την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας δεν ανοίγουμε απλά ένα νέο κεφάλαιο, όπου ακολουθεί το επόμενο καλογραμμένο και έτοιμο για ανάγνωση, αλλά καλούμαστε όλοι οι Έλληνες, με ενότητα και αποφασιστικότητα, να γράψουμε ένα νέο κεφάλαιο από την αρχή. Είναι γνωστό ότι, το νέο δεν αντικαθιστά αυτομάτως το παλαιό αλλά συνυπάρχουν για ένα χρονικό διάστημα. Η συνύπαρξη αυτή, φυσικά δεν είναι αρμονική, είναι μία μάχη σκληρή όπου το παλαιό «γαντζωμένο» στις κατακτήσεις του (ασχέτως εάν αποτέλεσαν αιτίες καταστροφής και υπονόμευσης του μέλλοντος της χώρας) δεν παραδίδεται στο νέο ακόμη και αν είναι πασιφανές ότι, το παρόν... και πολύ περισσότερο το μέλλον της πατρίδας μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να έχει την παραμικρή σχέση με όλα όσα το παλαιό και οι εκφραστές του πρεσβεύουν. Ο κρατισμός στην Ελλάδα γεννήθηκε, ως οικονομικό μοντέλο ενός ουτοπικού τρίτου δρόμου και μίας δήθεν πολιτικής ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Και χάρισε εντέλει αυξήσεις, επιδόματα, επιδοτήσεις, προνόμια δανειζόμενος όμως από τις επόμενες γενεές. Στην Ελλάδα ο κρατισμός κρατήθηκε στη ζωή, στηρίζοντας και στηριζόμενος στις συντεχνίες, στους συνδικαλιστές, στη γραφειοκρατία και σε μεγάλα εκδοτικά – επιχειρηματικά συμφέροντα. Η μακροημέρευσή του, έφερε την ηθική παρακμή (αδιαφάνεια, διαφθορά), επέτρεψε το σαμποτάζ κάθε μεταρρυθμιστικής προσπάθειας και δημιούργησε το δημοσιονομικό έλλειμμα και το δημόσιο χρέος. Ο κρατισμός με τη δημιουργία του τεράστιου αντιπαραγωγικού δημόσιου τομέα και του παρασιτικού οικονομικού μοντέλου αντι – ανάπτυξης, συντήρησε ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς, επέτρεψε τη δημιουργία καρτέλ, στάθηκε εμπόδιο στην υγιή επιχειρηματικότητα και εξοστράκισε επενδύσεις. Η μικρή Ελλάδα, κουβαλώντας το γιγάντιο κράτος στην πλάτη της, το μόνο που θα μπορούσε να παράγει ήταν ανισότητα, αδικία, ανεργία και κάθε μέρα, όλο και περισσότερα χρέη. Η καταστροφή συντελέστηκε αλλά ο λαϊκισμός που εξέθρεψε όλα τα κακά, παραδόξως συνεχίζει να υπάρχει. Όσοι καθόρισαν τη νοοτροπία ενός ολόκληρου λαού, με τις αρχές της ήσσονος προσπάθειας, συνεχίζουν όχι μόνο να υπάρχουν, αλλά να απειλούν ότι θα ακυρώσουν όλες τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα για να ορθοποδήσει. Κάποιοι πριν χρόνια, με περίσσευμα λαϊκισμού και στο όνομα ενός δήθεν αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό, στον ιμπεριαλισμό κλπ. κλπ. αλλά με πραγματικό στόχο, να μην επιτρέψουν να ευδοκιμήσει η ελεύθερη οικονομία (γνωρίζοντας ότι μέσα στα πλαίσια της, ως γνήσιοι κηφήνες και παράσιτα, δεν θα είχαν καμία απολύτως τύχη) εισήγαγαν ως πρότυπα επιτυχίας στην ελληνική κοινωνία: • Τον υπάλληλο που «σταδιοδρομεί» μέσα στο δημόσιο χωρίς να υπόκειται σε κανέναν απολύτως έλεγχο. • Τον «πετυχημένο» επιχειρηματία των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων, που καταφέρνει να «μεγαλώνει τα νόμιμα» με τις υπερτιμολογήσεις. • Τον “businessman” με έναν και μόνο πελάτη, το Ελληνικό δημόσιο. • Τον αγρότη που επιδοτείται, όχι όμως για αυτά που καλλιεργεί. • Τον «μάγκα» που κερδοσκοπεί και περνάει καλά, χωρίς κόπο και ιδρώτα και βρίσκει πάντα τους «νόμιμους» τρόπους να φοροδιαφεύγει. • Και τελικά τον «επαναστάτη» νεοέλληνα, που ως γνήσιος «προοδευτικός» αγωνίζεται, σε συνεργασία με άλλους «συντρόφους» (και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις), για τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Αυτός ήταν ο λαϊκισμός που παρέσυρε, αυτός ο κρατισμός, αυτά τα πρότυπα, αυτή η καταστροφή μας. Αυτοί που κατάφεραν τα παραπάνω και οδήγησαν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού πολέμησαν, πολεμούν και θα πολεμούν πάντα την ελεύθερη οικονομία και την Ευρώπη που την εγγυάται. Τη μόνη προοπτική όπου ο Έλληνας μπορεί να ξεδιπλώσει το ταλέντο, τις ικανότητές του και να προχωρήσει προοδεύοντας προς όφελος της κοινωνίας και της Πατρίδας. Σήμερα, είναι αμέτρητοι οι Έλληνες που θέλουν να πουν ότι, το πάρτι τελείωσε και ήρθε η ώρα κάθε κατεργάρης να πάει στον πάγκο του. Βέβαια αυτό δεν θα γίνει χωρίς αντίδραση, αφού τα οφέλη που απέσπασαν οι κρατιστές και οι συντεχνίες από το διεφθαρμένο σύστημα, τα θεωρούν κεκτημένα. Ήδη έχουν πάρει θέση μάχης και τώρα πλέον ως αντιμνημονιακοί πασχίζουν με κάθε τρόπο και μέσο να μην χάσουν οφέλη, προνόμια και οφίτσια που απέκτησαν εις βάρους της εθνικής οικονομίας. Οι άμεσες ριζικές αλλαγές όμως, το τέλος στις κρατικές σπατάλες, οι μεταρρυθμίσεις, οι ιδιωτικοποιήσεις και η μελλοντική συνταγματική μεταρρύθμιση που προωθούνται από τη σημερινή κυβέρνηση, θα ανακατανέμουν τα οφέλη και τα προνόμια από μηδενική βάση με όρους αξιοκρατικούς, πραγματικής συμμετοχής και κοινωνικής δικαιοσύνης. Εκφραστής αυτής της προσπάθειας είναι ο ίδιος πρωθυπουργός μας Αντώνης Σαμαράς. Με αποφασιστικότητα, ήδη από τις πρώτες μέρες ανάληψης των καθηκόντων του, δείχνει το δρόμο των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, το δρόμο των αλλαγών στην κρατική διοίκηση και της αξιοποίησης του τεράστιου εθνικού μας πλούτου, προς όφελος των ελλήνων πολιτών. Με σαφή και ξεκάθαρο ευρωπαϊκό προσανατολισμό προχωρά γυρνώντας την πλάτη στους εκφοβισμούς αυτών που για χρόνια πλούτιζαν και συγχρόνως εμπόδιζαν τον εκσυγχρονισμό και την αποτελεσματικότητα της κρατικής διοίκησης. Μέσα στην Ευρώπη, με την ελεύθερη οικονομία ως μοντέλο ανάπτυξης, με υγιή ανταγωνισμό, επενδύσεις, με την πίστη στη δημιουργικότητα του Έλληνα και στις δυνατότητες της χώρας μας, θα προχωρήσουμε μπροστά. Με ένα επιτελικό, μικρότερο και αποτελεσματικότερο κράτος οι θυσίες όλων των Ελλήνων δεν θα πάνε χαμένες και η κοινωνική μας συνοχή δεν θα κινδυνέψει ποτέ ξανά. Η πατρίδα μας έχει βρεθεί και άλλες φορές, σε πολύ δύσκολες καταστάσεις αλλά κατάφερνε να βγαίνει πάντα νικήτρια. Έτσι και τώρα θα τα καταφέρουμε, αρκεί να προχωρήσουμε ενωμένοι και να μην επιτρέψουμε ποτέ ξανά, στις σειρήνες του λαϊκισμού να μας παρασύρουν. Σύντομα θα ανακτήσουμε την αυτοπεποίθησή μας και θα αντιμετωπίσουμε τα χρόνια προβλήματα, προχωρώντας με βήματα σταθερά, αποφασιστικά και αλλάζοντας όλα όσα μας έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.