Αν και μικρή έδειξε το δρόμο της αντίστασης σε πρακτικές που διαλύουν την κοινωνία…

Μπορεί η χθεσινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στον πεζόδρομο Γιαννιτσών που διοργάνωσε η Επιτροπή Αγώνα ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων με αφορμή το κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης, να είχε μικρή συμμετοχή (περίπου 70 άτομα), ωστόσο το μήνυμα που στάλθηκε σε όλους όσους με τις αποφάσεις τους διαλύουν τη ζωή των ελλήνων ήταν δυνατό. Βέβαια τη στιγμή που οι συγκεντρωμένοι διαδήλωναν κάποιοι λίγα μέτρα πιο εκεί έπιναν τον καφέ τους προσπαθώντας να πείσουν τον εαυτό τους ότι το θέμα αυτό δεν τους αφορά. Κι όμως η αλήθεια είναι ότι τους αφορά άμεσα και θα το διαπιστώσουν πολύ σύντομα, αφού η δύναμη πυγμής και η αποφασιστικότητα ου επιδεικνύει ο Σαμαράς εξελίσσεται σε ένα πείραμα που η πείρα δείχνει ότι θα γίνει κανόνας. Δηλαδή ....με μια απόφαση του υπουργού αύριο θα μπορεί να κλείσει το Νοσοκομείο, μια Δημοτική Επιχείρηση κ.λπ. Η βαρβαρότητα με την οποία οδήγησε χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία μέσα σε μια στιγμή δεν έχει προηγούμενο και προκάλεσε δικαίως ένα σοκ σε κάθε δημοκράτη πολίτη αυτής της χώρας. Δεν μπαίνω στη λογική αν ήταν κερδοφόρος, η άντρο αδιαφάνειας, η ΕΡΤ γιατί τις διοικήσεις τις διόριζαν οι κυβερνήσεις, γιατί στο διάλογο αυτό τα επιχειρήματα κρίνονται ορθά η λάθος από το πρίσμα της πολιτικής τοποθέτησης του καθενός. Η βάρβαρη απόφαση του κλεισίματος της ΕΡΤ και της απόλυσης των εργαζομένων όμως, είναι κατά κοινή ομολογία μια ενέργεια που δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή. Βέβαια μπορεί για κάποιους που υποστηρίζουν την κυβέρνηση και ειδικότερα τον Σαμαρά, οι αντιδράσεις σε πολλές πόλεις της χώρας να έχουν αντιπολιτευτικά κίνητρα, ωστόσο και αυτό να συμβαίνει δεν μπορεί να αποδυναμώσει το συναίσθημα της αδικίας που κυριάρχησε στην πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ένα συναίσθημα που όλο και περισσότερο το βιώνει τα τελευταία χρόνια με τις κυβερνητικές αποφάσεις, τα Μνημόνια, τα χαράτσια, τις απολύσεις τους, απάνθρωπους φόρους.