18 Οκτώβρη 1981 τότε και τώρα

Του Χάρη Τσιοκα
18 Οκτώβρη 1981 ! Ημερομηνία σταθμός για τον προοδευτικό χώρο, για τις δυνάμεις του σοσιαλισμού και της αριστεράς ! Γεγονός που γίνεται και σήμερα επίκαιρο, γιατί η τότε κυβερνητική θητεία άφησε προσανατολισμο με θετικό πρόσημο για την κοινωνία και την πολιτική ιστορία της χώρας μας.
Ωστόσο για διαφορετικούς λόγους παραμένει στόχος, για τις δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμου και της αχαλίνωτης αγοράς, όχι μόνο η συκοφάντηση, αλλά κυρίως η κατάργηση των κατακτήσεων που πέτυχε η κοινωνική ....
πλειοψηφία με το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και καταλύτη τον Ανδρέα Παπανδρέου !
 Με αυτό τον ισχυρισμό "στήνουν" τα τελευταία χρόνια το σκηνικό της «εκρίζωσης» των μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών και της συκοφάντησης του σοσιαλιστικού κινήματος!

Και γι αυτή την επιλογή , προκειμένου να διαμορφώνουν "πλειοψηφίες" διακυβερνησης, ευνοούν και την δημιουργία κομματικών σχημάτων «διαχειρίσιμων» στην επιδίωξη να γίνονται δορυφόροι του νεοφιλελευθερισμου ! Γιατί έτσι "διευκολυνονται" να υπηρετήσουν οι πρόθυμοι στα εγχειρήματα νεοφιλελεύθερης παλινόρθωσης !

Ομως γι αυτό το λόγο η 18 Οκτώβρη του ’81 παραμένει η ημερομηνία-σταθμός ! θυμιζει και δείχνει πως ο προσανατολισμός της κοινωνικής πλειοψηφίας ειναι σε διαφορετική -αντίθετη - κατεύθυνση από τις επιδιώξεις του Νεοφιλελευθερισμού !

Ανατρεχοντας στη συγκεκριμενη περιοδο ειναι ευκολο να διακρινει κανεις πως : – Εφαρμόζονται πολιτικές για την άρση των πολιτικών και κοινωνικών αποκλεισμών !Ανοίξε δηλαδη ο δρόμος για την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών στις παραγωγικές, διοικητικές και αναπτυξιακές δραστηριότητες της χώρας.

– η μεσαία τάξη συγκροτειται, διευρύνεται και ισχυροποιείται.

– Αναγνωριζεται και αυξάνεται η αγοραστική δύναμη των δυνάμεων της εργασίας και της επιστημης, με συλλογικες συμβασεις και διεκδικηση δικαιης συμμετοχης στους κινδυνους και ευκαιριες των συντελεστων της παραγωγικης συγκροτησης ,

--η αγροτική κοινότητα αποκτά ταυτότητα και ρόλο στην εθνική οικονομία.

– τα αγαθά της παιδείας, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης γίνονται δημόσια και προσβάσιμα σε όλους, τιθενται επιτέλους οι βασεις για τη συγκροτηση του κοινωνικου κράτους.

– Διαμορφωνονται πλαισια που η δημοκρατία "βαθαίνει" με αποκεντρωμένους πόρους , αρμοδιότητες και με την είσοδο αποκλεισμένων μέχρι τότε κοινωνικών στρωμάτων στους θεσμούς αντιπροσώπευσης και εξουσιας.

– η χώρα αποκτά ακτινοβολία στην Ευρώπη και τον κόσμο, με ενεργό ρόλο στο προοδευτικο κίνημα ,με πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και διαπραγματευτική ικανότητα, ενώ πετυχαίνει -με τους αναγκαίους "ευρωπαϊκούς" συμβιβασμούς- ισχυρά οικονομικά και πολιτικά ανταλλάγματα

Αναφέρθηκα σε ενδεικτικά παραδείγματα εκείνης της περιόδου για να τα αντιδιαστείλω με τις επιδιώξεις των δυνάμεων της νεοφιλελεύθερης συμμαχίας και των παρακολουθημάτων της "δεξιάς Σοσιαλδημοκρατίας" ! Δυναμεις που διαμορφωσαν και ανεχθηκαν κανονες "ανισων ανταλλαγων" και βιαιων ανακατανομων υπερ των λιγων και ισχυρων στην χωρα ,την Ευρωπη και τον κοσμο .

Γιατι η νεοφιλελεύθερη πρόταση δεσμια των δυναμεων της χρηματηστηριακης κερδοσκοπιας εχει επιφερει καίρια πλήγματα στην πραγματική οικονομία, την κοινωνική συνοχή και τη δημοκρατία στο Ευρωπαικο οικοδομημα .

-Η δική τους επιδίωξη δεν είναι ένα αποτελεσματικό κράτος που διαμορφώνει κανόνες στην αγορά, αλλά ένα κράτος που εκποιεί αρμοδιότητές του και δημοσια αγαθα επιτρεποντας προσβαση των πολιτων αναλογα με την οικονομικη επιφανεια.

- το σχέδιο τους θέλει αφενός την αγορά να αυτορρυθμίζεται στη βάση της δύναμης του ισχυρού, αφετέρου το κοινωνικό κράτος που θεμελιωθηκε στην κυβερνητική θητεία του ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα να εκποιείται ( παραπέμπω ενδεικτικά στις πρόσφατες ανακοινώσεις της ΝΔ για την ιδιωτική ασφάλιση)

-η προταση τους δεν επιμερίζει κινδύνους και ευκαιρίες αναλογικά στους συντελεστές της παραγωγικής διαδικασίας και τις όποιες παροχές μελλοντικών οφελημάτων στους συντελεστες παραγωγης αναπτυξης , τις εκχωρει μονομερως στη… μελλοντική "γενναιοδωρία" των κερδοσκοπούντων.

Ο αγώνας του σοσιαλιστικού κινήματος ,η μεγαλη προοδευτικη παραταξη, όπως έλεγε ο Ανδρέας πρέπει να έχει ένα μέτωπο αντιπαράθεσης,το Νεοφιλελευθερισμό !

Πρεπει με σαφηνεια να ξεκαθαριζει :

Πως δεν μπορεί να υπαρξει "εθνικη συννενοηση" διακυβερνησης γι αυτα τα θεματα με δυναμεις που αξιακα θετουν επιδιωξεις σε αντίθετη κατεύθυνση με τα συμφέροντα των πολιτών , της παραγωγικής βάσης και της δημοκρατίας !

Είναι ευθύνη του να αποκαλύπτει πως η επικληση της "εθνικης συννενοησης" δεν είναι παρά ο φερετζες-οχημα για αλλοτριες με τα κοινωνικα αιτηματα , επιδιωξεις αξιωματουχων της εξουσίας !

Τα προηγούμενα είναι ενδεικτικά παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα του σοσιαλιστικού χώρου δεν ηταν - δεν ειναι - η αλλαγή του ονόματος του ΠΑΣΟΚ αλλα η ακυρωση της διολισθησης σε κυβερνητικους εναγκαλισμους με τις διχαστικες πολιτικες του νεοφιλελευθερισμου !

Η πορεια εξοδου από την κρίση και η επιδιωκομμενη αναπτυξη , για τις προοδευτικες δυναμεις, προυποθετει πλειοψηφιες με προγραμματικες συγκλισεις που στα περιεχόμενα τους θα προτάσσουν πολιτικες για την παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση, με δικαιοσύνη αλληλεγγύη και δημοκρατία !

Αυτό άλλωστε το αίτημα αποτελει πεδίο αναζήτησης για προγραμματικες συγκλησεις των προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρωπαικη Ενωση προκειμένου να υπάρξει απάντηση στο μοντελο της "Γερμανικης Ευρώπης" που με τις πολιτικες της εχει δημιουργήσει ανισότητες και κρίση στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα !

Η 18 του Οκτώβρη γίνεται επίκαιρη και για ένα επίπλεον λόγο! Να αντικατασταθουν οι "παρα φυσιν" συνεργασιες και να υπαρξει και στη χωρα μας αντιστοιχιση με τον διεθνη και ευρωπαικο βηματισμό των προοδευτικων δυναμεων , οπως για παραδειγμα με το κίνημα του Σάντερς στις ΗΠΑ, του Κόρμπιν στη Βρετανία, του Κόστα στην Πορτογαλία ή του Σάντσεθ στην Ισπανία κ.λπ....

18 Οκτώβρη 1981 ...Δεν είναι στις προθέσεις μου ο μηδενισμός των παθογενειών διακυβερνησης, που ασφαλώς και τότε υπήρξαν.

Η αυτοκριτική ηταν και είναι πηγή δύναμης του κινηματος που ιδρυσε ο Α ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Πράγματι, οι μεγάλες αλλαγές τότε δεν ολοκλήρωσαν τολμηρά τον επαναπροσδιορισμό του αναπτυξιακού και κοινωνικού ρόλου της δημόσιας διοίκησης , ούτε έφεραν τον ριζικό απεγκλωβισμό του παραγωγικού μοντέλου από τον εναγκαλισμό του με τον κρατικοδίαιτο κερδοσκοπισμό, άνοιξαν όμως τον δρόμο.

Η επέτειος της 18ης του Οκτώβρη είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να επικαιροποιηθεί η αποστολή της προοδευτικής παράταξης !

Ο σοσιαλιστικός χώρος πρέπει όχι μόνο να υπερασπίζεται την ιστορική του συμβολή και τις ρίζες του, αλλά να γινεται επικαιρος !

Δηλαδη με ευγενη ανταγωνισμο και πολιτικη αυτονομια να εργάζεται προκειμένου η προοδευτική πλειοψηφια,να αποτελει την απάντηση στην ολέθρια νεοφιλελεύθερη επέλαση !
‪18 Οκτώβρη 1981. Τότε και τώρα