Εντάξει να τους στείλουμε στο σπίτι τους! Να κατεβούμε στους δρόμους και να αντισταθούμε! Αύριο όμως τι;

Σήμερα ημέρα γενικής απεργίας. Ημέρα ψηφοφορίας των σκληρών μέτρων στη Βουλή. Το βράδυ θα ξέρουμε αν οι 200 και πλέον σελίδες του Μνημονίου όπως αυτό διαμορφώθηκε τελικά θα γίνουν νόμος του κράτους. Δεν διαφωνεί κανείς ότι η ζωή μας θα γίνει πιο δύσκολη, και το αύριο πιο αβέβαιο. Νομίζω ότι τώρα πραγματικά προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα της επίπλαστης ευτυχίας, ασφάλειας και πλούτου που ζήσαμε την τελευταία δεκαετία. Γι’ αυτό άλλωστε υπάρχει και ένας γενικός ξεσηκωμός στην κοινωνία. Δικηγόροι, γιατροί, εκπαιδευτικοί, δημοτικοί υπάλληλοι, εργαζόμενοι σε νομικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, αστυνομικοί, δικαστικοί, εργάτες, επαγγελματίες τάσσονται κατά των μέτρων. Ακόμη και αυτοί που θα τα ψηφίσουν τα χαρακτηρίζουν σκληρά και επαχθή. Εντάξει λοιπόν να τους στείλουμε στο σπίτι τους! Να κατέβουμε στους δρόμους και να αντισταθούμε.....
 Πρέπει όμως κάποιος υπεύθυνα και όχι με συνθήματα να μας πει τι θα γίνει την επόμενη ημέρα. Αν δηλαδή οι μισθοί θα μείνουν τουλάχιστον εκεί που είναι. Αν οι δημόσιοι οργανισμοί που δημιουργήθηκαν για να βολευτούν οι κάθε λογής αυλικοί των κομμάτων θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Αν θα πληρώνουμε 300 ευρώ για μια υπογραφή σε ένα συμβόλαιο, αν θα φτιάχνουμε πανεπιστήμια και σχολές σε κάθε πόλη και χωριό για να ικανοποιήσουμε την φιλοδοξία και την εκλογική πελατεία του κάθε βουλευτή και δημάρχου. Αν θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε τα επαχθή προνόμια κάποιων δημόσιων λειτουργών και κάποιων κλειστών επαγγελμάτων. Να μας πει κάποιος τέλος πάντως ποιες αποφάσεις θα παρθούν και που θα βρεθούν τα λεφτά. Να τον ψηφίσουμε όλοι και ως εκ θαύματος η Ελλάδα να αλλάξει σε μια ημέρα. Να κάνουμε την επανάστασή μας και εμείς