Με αλλαγές συμβόλων και ονομάτων δεν κάνεις πολιτική… κάνεις πασαρέλα.

Μπορεί το συνέδριο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να βρίσκεται λίγο πριν την έναρξή του, ωστόσο ο προσυνεδριακός διάλογος όπως ήταν αναμενόμενο περιορίζεται στις δημόσιες τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών, σε δημοσκοπήσεις τηλεοπτικών καναλιών, και στα κείμενα του προέδρου του κόμματος. Μικρή η συμμετοχή από τη βάση και τα μέλη του κινήματος, και αντίστοιχα μικρό το εύρος των ιδεολογικών αναζητήσεων και πολιτικών θέσεων που είναι το ζητούμενο σε αυτή την κορυφαία για το κόμμα διαδικασία. Αντίθετα αυτό που προτάσσεται ως προτεραιότητα μέσα από τους τηλεοπτικούς πολιτικούς αναλυτές, είναι η αναγκαιότητα... να αλλάξει σύμβολα το κόμμα και φυσικά το όνομα του. Προφανώς αυτοί που επιμένουν σε αυτό θεωρούν ότι η κοινωνία θα στραφεί ξανά στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. επειδή θα λέγεται αλλιώς. Δυστυχώς γι αυτούς η κοινωνία είναι πιο πολιτικοποιημένη και πιο απαιτητική σε ζητήματα που αφορούν το μέλλον της αλλά και το μέλλον της χώρας. Αλλαγή πολιτικής, ζητά και αυτό είναι το κυρίαρχο αίτημα είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι κάποιοι στην Ιπποκράτους που θέλουν να ηγηθούν της προσπάθειας ανασύνταξης του κινήματος. Γιατί άλλο πράγμα ο σοσιαλισμός και η κοινωνία των πολλών και άλλο πράγμα ο νεοφιλελευθερισμός και η κοινωνία των εκλεκτών. Όσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. βαδίζει στο δρόμο του νεοφιλελευθερισμού τόσο η απαξίωσή του στο λαό θα μεγαλώνει είτε αλλάξει όνομα και σύμβολα είτε όχι