Άρθρο του Χάρη Τσιόκα Η απαίτηση για συμφωνία δεν συνιστά σε καμία περίπτωση αποδοχή επιστροφής σε μια πολιτική που τα τελευταία χρόνια πολλαπλασίασε την πολύπλευρη οικονομική, κοινωνική και θεσμική κρίση! Στα κριτήρια αξιολόγησης μια “συμφωνίας” δεν πρέπει να παραγνωρίζεται πως το ζητούμενο πρέπει να είναι η έξοδος της χώρας από την κρίση και όχι η μετατροπή της χώρας σε ομηρία αποικίας χρέους! Και αυτό προϋποθέτει την άρση του διαχωρισμού χώρας- πολιτών! Το αίτημα αφορά ένα σχέδιο απελευθέρωσης της οικονομίας από τον φαύλο κύκλο της καταστροφικής συρρίκνωσης! Αυτό με τη σειρά του πρέπει να θέτει πήχη αξιολόγησης που να εμπεριέχει Αλλαγές στο προηγούμενο ατελέσφορο και κοινωνικά καταστροφικό Σχέδιο εξόδου ! Αλλαγές που μεταξύ των άλλων... πρέπει να σηματοδοτούν α)πρωτοβουλίες για έξοδο της χώρας από την υπερχρέωση β) μετρά ανάπτυξης, με ρευστότητα στην αγορά και αλλαγές διαρθρωτικές δίκαιες στις ευκαιρίες και τους κινδύνους που θα οδηγήσουν στην επανεκκίνηση της οικονομίας και γ) διαρθρωτικές αλλαγές και όχι άδικη αφαίμαξη για πρωτογενή πλεονάσματα τέτοια που να απελευθερώνουν την ανάταξη της οικονομίας… Το κριτήριο λοιπόν αποτίμησης μιας «συμβιβαστικής συμφωνίας» για τον προοδευτικό κοινωνικό χώρο έχει ως σταθερό ζητούμενο, να κλείνει την πόρτα της πολιτικής που δίχασε και να συνάδει τόσο με την νωπή λαϊκή εντολή όσο και με τον σεβασμό των δημοκρατικών θεσμικών κανόνων της Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου