Το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης, 13 Ιουλίου 2016, στην αυλή του συγκροτήματος των 1ου, 9ου, 13ου, 14ου και 17ου Νηπιαγωγείων, του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γιαννιτσών και στο «θεατράκι του Αδέσποτου», δεν λύθηκε το προσφυγικό. Όμως πάνω από εκατό (100) παιδιά ηλικίας τριών μέχρι δώδεκα χρόνων φόρεσαν ένα χρωματιστό μπλουζάκι και μαζί με άλλα πενήντα περίπου μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά ήταν οι επίσημοι καλεσμένοι της γιορτής, που διοργάνωσε η Εθελοντική Ομάδα Γιαννιτσών και περιχώρων «Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες». Μαζί τους κι οι γονείς που τα συνόδευαν.
Η μεταφορά τους από το Κέντρο Φιλοξενίας έγινε με λεωφορεία ... του Δήμου Πέλλας, που οι οδηγοί τους υπομονετικά έκαναν όσα δρομολόγια χρειάζονταν από και προς τον καταυλισμό.
Τους περίμεναν μαρκαδόροι, για να γράψουν και να ζωγραφίσουν λόγια και εικόνες, απευθυνόμενοι στους ανθρώπους της πόλης, πάνω στο απλωμένο χαρτί του μέτρου, δώρο εθελοντή στην ομάδα.
Τους περίμεναν κάτω απ' τα δέντρα της αυλής παιχνίδια από εθελοντές εκπαιδευτικούς, που σχεδιάστηκαν με μεράκι και υποστηρίχθηκαν με πάθος, με γέλια και φωνές.
Τους περίμενε ένα ταχυδακτυλουργικό σώου, δώρο από έναν άνθρωπο που ονειρευόταν κάποτε να γίνει Δαβίδ Κόπερφιλντ.
Τους περίμενε ένα Τσίρκο του Δρόμου, μισό δώρο των καλλιτεχνών του, μισό δώρο μιας άλλης εθελοντικής δυναμικής ομάδας μουσικόφιλων της πόλης.
Στα πιτσιρίκια προσφέρθηκαν σάντουιτς και χυμοί, δώρα της ΔΗ.Κ.Ε.Π.Α.Π. Στους μεγάλους κέικ και πίτες, δώρα εθελοντών, όπως και τα ροδάκινα που μοιράστηκαν σε όλους.
Τους περίμενε κι ένας παγωτατζής με την παγωτομηχανή του για να μοιράσει παγωτό. Αυτό το κατάφερε ο κουμπαράς, που είχε στηθεί για το σκοπό αυτό λίγο καιρό πριν.
Τα χρωματιστά μπλουζάκια των παιδιών τα εξασφάλισε η γενναιοδωρία πέντε (5) φροντιστηρίων μέσης εκπαίδευσης και τριών ξενόγλωσσων.
Το κρύο νερό προέκυψε απ’ τα παγάκια - προσφορά επαγγελματία κατασκευής πάγου.
Προβολείς χαρίστηκαν από εθελοντή στο θεατράκι, για να βοηθήσουν στο φωτισμό του χώρου.
Μια ομάδα παιδιών που έπαιζε στην αυλή του 1ου Δημοτικού δάνεισε τη μπάλα της, για να παίξουν ποδόσφαιρο τα μεγαλύτερα προσφυγόπουλα. Σε λίγο ελληνάκια και προσφυγάκια έπαιζαν μαζί.
Εθελοντές και εθελόντριες και μοίραζαν τα κεράσματα, φρόντιζαν το θέμα του νερού, νοιάζονταν για την καθαριότητα του χώρου, βοήθησαν στη μεταφορά προσώπων και πραγμάτων. Στο τέλος της γιορτής μπερδεύτηκαν με τους πρόσφυγες και χόρεψαν μαζί τους. Στην ηχητική κάλυψη που πρόσφερε ο Δήμος, ο πρόθυμος υποστηρικτής της υπομονετικά συνέδεε κινητά για ν' ακουστούν μουσικές απ’ τις πατρίδες των προσφύγων.
Το απόγευμα της Τετάρτης, 13 Ιουλίου 2016, στην αυλή των Νηπιαγωγείων και στο «θεατράκι του Αδέσποτου», δεν λύθηκε το προσφυγικό.
Ένα απόγευμα ήταν μόνο, δώρο χαράς στα παιδιά των προσφύγων, θύματα των πολέμων και της βίας, που στο μακρινό ταξίδι από τις χώρες τους βρέθηκαν άθελά τους στην πόλη μας.
Αλλά και δώρο χαράς από τα παιδιά των προσφύγων σ’ αυτούς που οργάνωσαν και συμμετείχαν στη γιορτή.
Από την Εθελοντική Ομάδα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου