Το ζήτημα των καταστροφών στην αγροτική παράγωγη είναι διαχρονικά ένα κρίσιμο ζήτημα που, εκτός των άλλων, πλήττει το εισόδημα των μικρομεσαίων παραγωγών και επιτείνει το ξεκλήρισμα το οποίο επιφυλάσσουν οι κυβερνήσεις, η ΚΑΠ της ΕΕ και οι μονοπωλιακοί επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται στο χώρο.
Μέχρι το 2011 οι αγρότες και κτηνοτρόφοι πλήρωναν στον ΕΛΓΑ, το 3% των τιμολογίων τους ως ασφάλιστρα, ένα ποσό που έφτανε περίπου 70-75 εκατ. ευρώ τον χρόνο.Ο δε κρατικός προϋπολογισμός κάλυπτε τα υπόλοιπα που κατά έτος έφταναν σύνολο περίπου τα 450 εκατ. Ευρώ χωρις να καλύπτονται και τότε, όλες οι αιτίες ...
και το 100%. των ζημιών.
Με πρόσχημα τα ελλείμματα του οργανισμού το 2011, άλλαξε προς το χειρότερο από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ο κανονισμός του ΕΛΓΑ με τον οποίο μείωσε δραματικά τις αποζημιώσεις, ενώ υπερδιπλασίασε τα ασφάλιστρα.
Για το αγροτικό κίνημα αποκτά προτεραιότητα η πάλη του για εξασφάλιση από το κράτος, της συνολικής προστασίας και στο 100% αποζημίωση της παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου και των υποδομών των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Εξάλλου ο κρατικός προϋπολογισμός διαμορφώνεται και από την άμεση και έμμεση φορολογία που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, ανάμεσα τους και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, συνεπώς δικά μας χρήματα ήταν που επέστρεφαν στους πληγέντες, για να στηρίξουν το χαμένο εισόδημα από τις ζημιές.
Οι συνέπειες του νέου Κανονισμού του ΕΛΓΑ από το 2011
• Υπερδιπλασιάστηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές από 70-75 εκατομ. ευρώ σε 170-175 εκατ. ευρώ το χρόνο.
• Καμιά κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε ένα ευρώ στον ΕΛΓΑ πάρα την πρόβλεψη του νέου κανονισμού για 20% κρατική συμμετοχή επί της ασφαλιστικής εισφοράς των αγροτών στον προϋπολογισμό του ΕΛΓΑ ( περίπου 30-35 εκατ. Ευρώ τον χρόνο).
• Με αυτό τον τρόπο ο ΕΛΓΑ που είναι κρατικός οργανισμός, όχι μόνο λειτουργεί πλήρως ανταποδοτικά αλλά ακόμη χειρότερα, αφού με αυτά τα χρήματα καλύπτονται εκτός από τις αποζημιώσεις και οι πάγιες ανάγκες του ΕΛΓΑ, τα λειτουργικά έξοδα του, η μισθοδοσία των υπαλλήλων, τα έξοδα κίνησης, ενοίκια, τηλέφωνα κλπ, αλλά και 30 ακόμη εκατομ. ευρώ που πάνε στις μνημονιακές υποχρεώσεις της κυβέρνησης.
• Έτσι, από τα 175 εκατομ. Ευρώ των αγροτικών εισφορών, διατίθενται για αποζημιώσεις μόνο τα 125 εκατ. ευρώ ως ανώτατο ποσό τον χρόνο, περίπου στο ¼ του ποσού που δίνονταν ως το 2011 και ενώ οι ζημιές έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Αν το ύψος των ζημιών ξεπερνάει αυτό το ποσό τότε υπάρχει οριζόντια περικοπή στους δικαιούχους παραγωγούς.
• Με τον νέο κανονισμό ζούμε τον παραλογισμό να πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές με βάση τις δηλώσεις ΟΣΔΕ και τα στρέμματα καλλιέργειας χωρίς να ξέρουμε αν θα έχουμε παραγωγή, αν θα την πουλήσουμε και σε ποια τιμή, αν θα πληρωθούμε από εμπόρους και βιομηχανίες. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει παραγωγή λόγω καιρικών φαινομένων, που ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει και έτσι ο αγρότης και σε πολύ χειρότερη μοίρα ο κτηνοτρόφος, πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές χωρίς να έχουν εισόδημα και χωρίς να αποζημιώνονται από την ζημιά που υπέστησαν.
• Υπάρχουν τεράστια κενά στην στελέχωση του ΕΛΓΑ με μόνιμο, ειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό. Αποτέλεσμα, οι μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις στην εκτίμηση των ζημιών και στην αποζημίωση τους. Είναι ψέμα ο ισχυρισμός της κυβέρνησης και του ΕΛΓΑ ότι σε 6 μήνες δίνονται αποζημιώσεις, αφού συνήθως οι καθυστερήσεις αγγίζουν ή και υπερβαίνουν τους 12 μήνες.
• Ο στόχος τους είναι η παράδοση τμήματος ή του συνόλου της ασφάλισης της παραγωγής σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο τις εισφορές και θα δίνουν μικρότερες αποζημιώσεις.
Η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, των ασθενειών κλπ, δεν μπορεί να αποτελεί ατομική ευθύνη κάθε αγροτοπαραγωγού, ούτε πηγή κερδών για τις ιδιωτικές ασφάλειες. Οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι πρέπει να αγωνιστούν για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, ώστε με ευθύνη του κράτους, που θα έχει στην κατοχή του και θα διαθέτει τα συγκεντρωμένα μέσα παράγωγης, τις απαραίτητες υποδομές προστασίας από φυσικές καταστροφές, ασθένειες και ζωονόσους, αξιοποιώντας την επιστήμη, να εξασφαλίζει την προστασία της παραγωγής ώστε να ελαχιστοποιούνται οι ζημιές, δίνοντας βάρος στην πρόληψη.
Παλεύομε και διεκδικούμε:
Άμεση αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να εξασφαλίσει την αναγκαία και επαρκή κρατική χρηματοδότηση που θα ασφαλίζει και θα αποζημιώνει στο 100% την παραγωγή και το κεφάλαιο από όλους τους φυσικούς κινδύνους και νόσους.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με εκπαίδευση και επιστημονική κατάρτιση για άμεσες και δίκαιες εκτιμήσεις και αποζημιώσεις.
Κατάργηση των ΠΣΕΑ (τώρα ΚΟΕ) που αποζημιώνουν με ψίχουλα την παραγωγή και το κεφάλαιο μετά από 3 και πάνω χρόνια.
Να καταργηθούν οι αυξήσεις των τελευταίων χρόνων στις ασφαλιστικές εισφορές.
Να χρηματοδοτηθούν στο σύνολο τους έργα υποδομής για την ασφάλεια της παραγωγής από φυσικούς κινδύνους, επίγεια και εναέρια αντιχαλαζική και αντιπυρική προστασία, αντιχαλαζικά δίχτυα, για τον παγετό, αντιπλημμυρικά έργα κλπ. Με αυτό τον τρόπο θα ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές που καλείται να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ.
Μέχρι το 2011 οι αγρότες και κτηνοτρόφοι πλήρωναν στον ΕΛΓΑ, το 3% των τιμολογίων τους ως ασφάλιστρα, ένα ποσό που έφτανε περίπου 70-75 εκατ. ευρώ τον χρόνο.Ο δε κρατικός προϋπολογισμός κάλυπτε τα υπόλοιπα που κατά έτος έφταναν σύνολο περίπου τα 450 εκατ. Ευρώ χωρις να καλύπτονται και τότε, όλες οι αιτίες ...
και το 100%. των ζημιών.
Με πρόσχημα τα ελλείμματα του οργανισμού το 2011, άλλαξε προς το χειρότερο από την τότε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, ο κανονισμός του ΕΛΓΑ με τον οποίο μείωσε δραματικά τις αποζημιώσεις, ενώ υπερδιπλασίασε τα ασφάλιστρα.
Για το αγροτικό κίνημα αποκτά προτεραιότητα η πάλη του για εξασφάλιση από το κράτος, της συνολικής προστασίας και στο 100% αποζημίωση της παραγωγής, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου και των υποδομών των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων.
Εξάλλου ο κρατικός προϋπολογισμός διαμορφώνεται και από την άμεση και έμμεση φορολογία που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, ανάμεσα τους και οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι, συνεπώς δικά μας χρήματα ήταν που επέστρεφαν στους πληγέντες, για να στηρίξουν το χαμένο εισόδημα από τις ζημιές.
Οι συνέπειες του νέου Κανονισμού του ΕΛΓΑ από το 2011
• Υπερδιπλασιάστηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές από 70-75 εκατομ. ευρώ σε 170-175 εκατ. ευρώ το χρόνο.
• Καμιά κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε ένα ευρώ στον ΕΛΓΑ πάρα την πρόβλεψη του νέου κανονισμού για 20% κρατική συμμετοχή επί της ασφαλιστικής εισφοράς των αγροτών στον προϋπολογισμό του ΕΛΓΑ ( περίπου 30-35 εκατ. Ευρώ τον χρόνο).
• Με αυτό τον τρόπο ο ΕΛΓΑ που είναι κρατικός οργανισμός, όχι μόνο λειτουργεί πλήρως ανταποδοτικά αλλά ακόμη χειρότερα, αφού με αυτά τα χρήματα καλύπτονται εκτός από τις αποζημιώσεις και οι πάγιες ανάγκες του ΕΛΓΑ, τα λειτουργικά έξοδα του, η μισθοδοσία των υπαλλήλων, τα έξοδα κίνησης, ενοίκια, τηλέφωνα κλπ, αλλά και 30 ακόμη εκατομ. ευρώ που πάνε στις μνημονιακές υποχρεώσεις της κυβέρνησης.
• Έτσι, από τα 175 εκατομ. Ευρώ των αγροτικών εισφορών, διατίθενται για αποζημιώσεις μόνο τα 125 εκατ. ευρώ ως ανώτατο ποσό τον χρόνο, περίπου στο ¼ του ποσού που δίνονταν ως το 2011 και ενώ οι ζημιές έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια. Αν το ύψος των ζημιών ξεπερνάει αυτό το ποσό τότε υπάρχει οριζόντια περικοπή στους δικαιούχους παραγωγούς.
• Με τον νέο κανονισμό ζούμε τον παραλογισμό να πληρώνουμε ασφαλιστικές εισφορές με βάση τις δηλώσεις ΟΣΔΕ και τα στρέμματα καλλιέργειας χωρίς να ξέρουμε αν θα έχουμε παραγωγή, αν θα την πουλήσουμε και σε ποια τιμή, αν θα πληρωθούμε από εμπόρους και βιομηχανίες. Σε πολλές περιπτώσεις δεν υπάρχει παραγωγή λόγω καιρικών φαινομένων, που ο ΕΛΓΑ δεν αποζημιώνει και έτσι ο αγρότης και σε πολύ χειρότερη μοίρα ο κτηνοτρόφος, πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές χωρίς να έχουν εισόδημα και χωρίς να αποζημιώνονται από την ζημιά που υπέστησαν.
• Υπάρχουν τεράστια κενά στην στελέχωση του ΕΛΓΑ με μόνιμο, ειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό. Αποτέλεσμα, οι μεγάλες χρονικές καθυστερήσεις στην εκτίμηση των ζημιών και στην αποζημίωση τους. Είναι ψέμα ο ισχυρισμός της κυβέρνησης και του ΕΛΓΑ ότι σε 6 μήνες δίνονται αποζημιώσεις, αφού συνήθως οι καθυστερήσεις αγγίζουν ή και υπερβαίνουν τους 12 μήνες.
• Ο στόχος τους είναι η παράδοση τμήματος ή του συνόλου της ασφάλισης της παραγωγής σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες που θα αυξήσουν ακόμη περισσότερο τις εισφορές και θα δίνουν μικρότερες αποζημιώσεις.
Η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών, των ασθενειών κλπ, δεν μπορεί να αποτελεί ατομική ευθύνη κάθε αγροτοπαραγωγού, ούτε πηγή κερδών για τις ιδιωτικές ασφάλειες. Οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι πρέπει να αγωνιστούν για τη δημιουργία των προϋποθέσεων, ώστε με ευθύνη του κράτους, που θα έχει στην κατοχή του και θα διαθέτει τα συγκεντρωμένα μέσα παράγωγης, τις απαραίτητες υποδομές προστασίας από φυσικές καταστροφές, ασθένειες και ζωονόσους, αξιοποιώντας την επιστήμη, να εξασφαλίζει την προστασία της παραγωγής ώστε να ελαχιστοποιούνται οι ζημιές, δίνοντας βάρος στην πρόληψη.
Παλεύομε και διεκδικούμε:
Άμεση αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ ώστε να εξασφαλίσει την αναγκαία και επαρκή κρατική χρηματοδότηση που θα ασφαλίζει και θα αποζημιώνει στο 100% την παραγωγή και το κεφάλαιο από όλους τους φυσικούς κινδύνους και νόσους.
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με εκπαίδευση και επιστημονική κατάρτιση για άμεσες και δίκαιες εκτιμήσεις και αποζημιώσεις.
Κατάργηση των ΠΣΕΑ (τώρα ΚΟΕ) που αποζημιώνουν με ψίχουλα την παραγωγή και το κεφάλαιο μετά από 3 και πάνω χρόνια.
Να καταργηθούν οι αυξήσεις των τελευταίων χρόνων στις ασφαλιστικές εισφορές.
Να χρηματοδοτηθούν στο σύνολο τους έργα υποδομής για την ασφάλεια της παραγωγής από φυσικούς κινδύνους, επίγεια και εναέρια αντιχαλαζική και αντιπυρική προστασία, αντιχαλαζικά δίχτυα, για τον παγετό, αντιπλημμυρικά έργα κλπ. Με αυτό τον τρόπο θα ελαχιστοποιηθούν οι ζημιές που καλείται να αποζημιώνει ο ΕΛΓΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου