Την Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018, στις 11.00 π.μ., πραγματοποιήθηκε η 3η Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας στο Πνευματικό Κέντρο της Μητροπόλεως.
Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Κυρίτσης, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το μυστήριον της Ιερωσύνης και ο Ιερεύς».
Ο π. Μάξιμος αναφέρθηκε αρχικά στην σχέση του ιερέως με το ιερό θυσιαστήριο σημειώνοντας ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο. Το θυσιαστήριο αποτελεί, και πρέπει να αποτελεί, το κέντρο κάθε ιερατικής δραστηριότητας, αφού απώτερος στόχος της ιερατικής διακονίας ....
είναι η μετοχή όλων στα άχραντα μυστήρια. Ενώπιον του αγίου θυσιαστηρίου ο ιερέας ίσταται μεταξύ του Θεού και της ανθρωπίνης φύσεως, επιτελώντας ένα ουράνιο λειτούργημα, το οποίο δεν δόθηκε ούτε στους αγγέλους. Υπάρχουν βέβαια προϋποθέσεις για την ιερατική διακονία. Χρειάζεται καθαρότητα και ευλάβεια, η οποία στοιχειοθετείται από την ζωντανή πίστη, τον άγιο φόβο του Θεού, την αγαπητική διάθεση της καρδιάς και την βαθιά ταπείνωση. Απαραίτητη για τον σκοπό αυτόν είναι επίσης η μετάνοια και η εξομολόγηση. Έτσι ο ιερέας αξιώνεται να φθάσει στην οικείωση με τα θεία, η οποία τον ζωογονεί και τον μεταμορφώνει, ακόμη και εξωτερικά, και αποφεύγει την ολέθρια εξοικείωση με τα θεία, η οποία επιφέρει πνευματική νέκρωση.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε επίσης στο χάρισμα της πνευματικής πατρότητος, το οποίο συνδέεται με την ιερωσύνη. Τόνισε ότι ο πνευματικός πατέρας είναι πνευματικός γεννήτορας και ότι η γέννηση από πνευματικό πατέρα αποτελεί παράδοση της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον Αγ. Ιωάννη τον Δαμασκηνό, καθώς και προϋπόθεση για την αποκάλυψη θείων μυστηρίων στον άνθρωπο. Για να γίνει όμως κάποιος πνευματικός πατέρας, πρέπει να έχει διατελέσει πρώτα πνευματικός υιός. Με άλλα λόγια, γνωρίζει να εξομολογεί, όποιος γνωρίζει να εξομολογείται. Χρειάζεται επίσης προσοχή ώστε το μυστήριο αυτό να επιτελείται στον κατάλληλο τόπο, με την κατάλληλο τρόπο, χωρίς η οικονομία να γίνεται κανόνας, με σεβασμό στο απόρρητο της εξαγορεύσεως, χωρίς περιέργεια, χωρίς αποστροφή για τον αμαρτάνοντα, χωρίς οργή και με ιδιαίτερη επιμέλεια. Απαραίτητη επίσης είναι η καταφυγή στις συμβουλές των εμπείρων πνευματικών, ώστε να αποφεύγονται αστοχίες και λάθη.
Η ιερωσύνη δεν είναι επάγγελμα, κατέληξε ο γ. Μάξιμος, αλλά ύψιστο λειτούργημα, το οποίο δόθηκε στους ανθρώπους.
Μετά το πέρας της εισηγήσεως ακολούθησε συζήτηση, στην οποία μετείχε και ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ. Μάλιστα ευχαρίστησε θερμά τον ομιλητή υπογραμμίζοντας την σύνδεσή του με την Ιερά Μητρόπολη, την οποία διακόνησε επί 18 έτη.
Στο δεύτερο μέρος της συνάξεως οι κληρικοί της ιεράς Μητροπόλεως ενημερώθηκαν για επίκαιρα θέματα και δέχθηκαν τις ευχές του Σεβασμιωτάτου για τις άγιες ημέρες του Πάσχα.
Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης Μάξιμος Κυρίτσης, Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Διονυσίου του εν Ολύμπω, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Το μυστήριον της Ιερωσύνης και ο Ιερεύς».
Ο π. Μάξιμος αναφέρθηκε αρχικά στην σχέση του ιερέως με το ιερό θυσιαστήριο σημειώνοντας ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των δύο. Το θυσιαστήριο αποτελεί, και πρέπει να αποτελεί, το κέντρο κάθε ιερατικής δραστηριότητας, αφού απώτερος στόχος της ιερατικής διακονίας ....
είναι η μετοχή όλων στα άχραντα μυστήρια. Ενώπιον του αγίου θυσιαστηρίου ο ιερέας ίσταται μεταξύ του Θεού και της ανθρωπίνης φύσεως, επιτελώντας ένα ουράνιο λειτούργημα, το οποίο δεν δόθηκε ούτε στους αγγέλους. Υπάρχουν βέβαια προϋποθέσεις για την ιερατική διακονία. Χρειάζεται καθαρότητα και ευλάβεια, η οποία στοιχειοθετείται από την ζωντανή πίστη, τον άγιο φόβο του Θεού, την αγαπητική διάθεση της καρδιάς και την βαθιά ταπείνωση. Απαραίτητη για τον σκοπό αυτόν είναι επίσης η μετάνοια και η εξομολόγηση. Έτσι ο ιερέας αξιώνεται να φθάσει στην οικείωση με τα θεία, η οποία τον ζωογονεί και τον μεταμορφώνει, ακόμη και εξωτερικά, και αποφεύγει την ολέθρια εξοικείωση με τα θεία, η οποία επιφέρει πνευματική νέκρωση.
Ο ομιλητής αναφέρθηκε επίσης στο χάρισμα της πνευματικής πατρότητος, το οποίο συνδέεται με την ιερωσύνη. Τόνισε ότι ο πνευματικός πατέρας είναι πνευματικός γεννήτορας και ότι η γέννηση από πνευματικό πατέρα αποτελεί παράδοση της Εκκλησίας, σύμφωνα με τον Αγ. Ιωάννη τον Δαμασκηνό, καθώς και προϋπόθεση για την αποκάλυψη θείων μυστηρίων στον άνθρωπο. Για να γίνει όμως κάποιος πνευματικός πατέρας, πρέπει να έχει διατελέσει πρώτα πνευματικός υιός. Με άλλα λόγια, γνωρίζει να εξομολογεί, όποιος γνωρίζει να εξομολογείται. Χρειάζεται επίσης προσοχή ώστε το μυστήριο αυτό να επιτελείται στον κατάλληλο τόπο, με την κατάλληλο τρόπο, χωρίς η οικονομία να γίνεται κανόνας, με σεβασμό στο απόρρητο της εξαγορεύσεως, χωρίς περιέργεια, χωρίς αποστροφή για τον αμαρτάνοντα, χωρίς οργή και με ιδιαίτερη επιμέλεια. Απαραίτητη επίσης είναι η καταφυγή στις συμβουλές των εμπείρων πνευματικών, ώστε να αποφεύγονται αστοχίες και λάθη.
Η ιερωσύνη δεν είναι επάγγελμα, κατέληξε ο γ. Μάξιμος, αλλά ύψιστο λειτούργημα, το οποίο δόθηκε στους ανθρώπους.
Μετά το πέρας της εισηγήσεως ακολούθησε συζήτηση, στην οποία μετείχε και ο Σεβ. Μητροπολίτης Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ. Μάλιστα ευχαρίστησε θερμά τον ομιλητή υπογραμμίζοντας την σύνδεσή του με την Ιερά Μητρόπολη, την οποία διακόνησε επί 18 έτη.
Στο δεύτερο μέρος της συνάξεως οι κληρικοί της ιεράς Μητροπόλεως ενημερώθηκαν για επίκαιρα θέματα και δέχθηκαν τις ευχές του Σεβασμιωτάτου για τις άγιες ημέρες του Πάσχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου