Όλες τις μέρες της εβδομάδας που πέρασε, η Ομάδα Γυναικών Γιαννιτσών έκανε εξορμήσεις και συζήτησε με εργαζόμενες, άνεργες, συνταξιούχους, με νέες γυναίκες και μητέρες. Μαζί με σωματεία εργαζομένων βρέθηκαν σε χώρους δουλειάς, καλώντας τις εργαζόμενες να κάνουν ..... το αποφασιστικό βήμα να συμμετάσχουν στο σωματείο τους, στον Γυναικείο Σύλλογο, γιατί μόνο μέσα από τη συλλογική οργάνωση μπορούμε να αντιπαλέψουμε την πολιτική που διαιωνίζει τη γυναικεία ανισοτιμία.
«Από τη σημερινή εκδήλωση στέλνουμε μήνυμα αλληλεγγύης και συμπαράστασης στις γυναίκες της Ουκρανίας και της Ρωσίας που ζουν τη βαρβαρότητα του πολέμου. Τιμάμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και ξεσηκωνόμαστε ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο. Δυναμώνουμε την πάλη μας για την απεμπλοκή της Ελλάδας από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, χωρίς να δίνουμε συγχωροχάρτι σε καμία ιμπεριαλιστική δολοφονική μηχανή. Γιατί την ίδια στιγμή εμείς και οι οικογένειες μας πληρώνουμε το βαρύ τίμημα αυτής της εμπλοκής. Διπλά στην ακρίβεια και τις ανατιμήσεις της «πράσινης μετάβασης» ήρθε ο πόλεμος και οι κυρώσεις του να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα στον οικογενειακό προϋπολογισμό.Οι αγώνες των εργατριών, που σήκωσαν το ανάστημα τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της, διεκδικώντας το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα της ψήφου, φωτίζουν και σήμερα την ανάγκη της οργάνωσης και πάλης των εργαζόμενων και άνεργων γυναικών. Την ίδια στιγμή που η βία του πολέμου δείχνει τα δόντια της στις γυναίκες και στο λαό της Ουκρανίας, η ταξική εκμετάλλευση , που είναι η μήτρα της, γεννά πολλές μορφές βίας κατά των γυναικών.
Αυτή η ταξική εκμετάλλευση γεννά :
• Τη βία της ανεργίας, τη βία του να ζούμε με μισθούς πείνας, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με μειωμένα εργασιακά κι ασφαλιστικά δικαιώματα, χωρίς μέτρα ασφάλειας και προστασίας στους χώρους δουλειάς.
• Τη βία που έχει στο στόχαστρο τη μητρότητα, με απολύσεις εγκύων, με απουσία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών για τη φροντίδα και την αγωγή των παιδιών.
• Τη βία του βάρους που σηκώνουν οι γυναίκες στις πλάτες τους για τη φροντίδα της οικογένειας, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, των αρρώστων.
• Τη βία της αγωνίας για μια θέση νοσηλείας στα γονατισμένα από την πανδημία νοσοκομεία.
Μ ‘ αυτή τη βία παλεύουν κάθε μέρα οι αγωνίστριες της ζωής που τιμάμε σήμερα. Σ’ αυτό το έδαφος αναπτύσσονται η ενδοοικογενειακή βία, οι βιασμοί, οι δολοφονίες γυναικών. Στο έδαφος στο οποίο οι διαπροσωπικές σχέσεις στηρίζονται στην οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο. Δεν συμφωνούμε με τις φεμινιστικές φωνές που προσπαθούν να πείσουν τις γυναίκες να «κάνουν ατομικές διαδικτυακές καταγγελίες» έτσι ώστε να αλλάξει το νομικό πλαίσιο. Όποια αλλαγή κι αν γίνει στη νομοθεσία δεν μπορεί από μόνη της να εξασφαλίσει την προστασία των γυναικών από τέτοια αποκρουστικά εγκλήματα.Ούτε καλούμε τις γυναίκες να αγωνιστούν ενάντια στην «πατριαρχία» και στους «άνδρες καταπιεστές» χάνοντας έτσι το καθοριστικό στοιχείο που διαιωνίζει την γυναικεία ανισοτιμία, δηλαδή την ταξική εκμετάλλευση. Μόνο η συλλογική δράση μπορεί να γίνει ασπίδα και όπλο μας για να αντεπιτεθούμε και να διεκδικήσουμε όσα μας ανήκουν. Στην ένωση μας βρίσκεται η δύναμη, βρίσκεται η διέξοδος.» σημείωσε στην ομιλία της η πρόεδρος της Ομάδας.
Προλογίζοντας την ταινία η Καίτη Χατζηβασιλειάδου, γραμματέας της Ομάδας Γυναικών Γιαννιτσών σημείωσε :
Το «Δυστυχώς, απουσιάζατε» αναφέρεται σε μία οικογένεια της εργατικής τάξης που προσπαθεί να «κρατηθεί ζωντανή» και να μη διαλυθεί κυριολεκτικά και μεταφορικά μέσα στις άθλιες εργασιακές συνθήκες που βιώνει στη Μ. Βρετανία του σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου