Γιατί απεργούν οι Δικηγόροι

Του Θέμη Αχτσιόγλου 
 Οι δικηγόροι όλης της χώρας εδώ και πολλές μέρες απέχουν από τα καθήκοντά τους. Μόλις προχθές μάλιστα, σε πανελλαδικό δημοψήφισμα, αποφάσισαν με συντριπτική πλειοψηφία τη συνέχιση του αγώνα τους. Γιατί όμως απεργούν οι δικηγόροι; Μήπως για κάποιο νέο μέτρο που τους θίγει οικονομικά; Για κάποια «συντεχνιακή» διεκδίκηση; Τα κυρίαρχα μέσα μαζικής ενημέρωσης φρόντισαν για άλλη μια φορά να συσκοτίσουν το θέμα. Και όμως. Η κινητοποίηση των δικηγόρων έχει ευρύτερη κοινωνική σημασία. Οι δικηγόροι αντιτίθενται στο σχέδιο νόμου, που τροποποιεί σημαντικά τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (πρόκειται για το θεμελιώδη νόμο, που καθορίζει τη διαδικασία επίλυσης των ιδιωτικών διαφορών). Και δεν αντιδρούν μόνο, επειδή .... το νέο σχέδιο καταρτίστηκε από το Υπουργείο Δικαιοσύνης χωρίς ουσιαστικό διάλογο, χωρίς να ληφθεί υπόψη η αρνητική γνώμη και οι κριτικές παρατηρήσεις σύσσωμου του δικαστικού κόσμου αλλά και των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας. Ούτε μόνο, επειδή καταργείται ουσιαστικά η προφορική διαδικασία στα αστικά δικαστήρια και η αρχή της δημοσιότητας της δίκης, με την υποκατάσταση των μαρτυρικών καταθέσεων από το προβληματικό αποδεικτικό μέσο των γραπτώνένορκων βεβαιώσεων. Ούτε μόνο, επειδή οι νέες ρυθμίσεις δεν πρόκειται να επιταχύνουν την πολιτική δίκη, όπως παραπλανητικά ισχυρίζεται το αρμόδιο Υπουργείο. Ούτε μόνο, επειδή ο ρόλος των δικηγόρων υποβαθμίζεται σημαντικά. Αντιδρούν κυρίως, επειδή οι επιχειρούμενες αλλαγές στη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης εξυπηρετούν απροκάλυπτα τα συμφέροντα των Τραπεζών και υποσκάπτουν τα δικαιώματα των πολιτών. Συγκεκριμένα: - Καθιερώνονται οι fasttrack πλειστηριασμοί και περιορίζονται οι προθεσμίες και τα μέσα άμυνας του οφειλέτη. – Επιτρέπονται οι πολλαπλές κατασχέσεις στο ίδιο αντικείμενο. – Για την εκτίμηση της αξίας του ακινήτου που κατάσχεται θα λαμβάνεται υπόψη η εμπορική του αξία, παρά το γεγονός ότι το ελληνικό Δημόσιο φορολογεί την ιδιοκτησία με βάση την επίπλαστη πλέον αντικειμενική αξία. – Και το πιο σκανδαλώδες: Καταργείται το προνόμιο των εργατικών απαιτήσεων (αλλά και των απαιτήσεων του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων) υπέρ των τραπεζών κατά το στάδιο της διανομής του πλειστηριάσματος. Αν δηλαδή εκπλειστηριαστεί το ακίνητο μιας οφειλέτριας επιχείρησης, ενώ με το μέχρι σήμερα ισχύον δίκαιο οι εργαζόμενοι είχαν προνόμιο για την είσπραξη των δεδουλευμένων και των αποζημιώσεών τους, στο εξής η ικανοποίηση των απαιτήσεών τους θα γίνεται σε ποσοστό 25% στο πλειστηρίασμα, με τις τράπεζες να παίρνουν τη μερίδα του λέοντος σε ποσοστό 65% (στο υπόλοιπο 10% θα κατατάσσονται οι λοιπές απαιτήσεις ιδιωτών). Ας μην υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία σε κανέναν. Αν τελικά ψηφιστεί το συγκεκριμένο σχέδιο του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η ελληνική κοινωνία και, κυρίως, τα πιο αδύναμα στρώματά της, που αυτή τη στιγμή βρίσκονταιαντιμέτωπα με το ασήκωτο βάρος της υπερχρέωσης, θα αφεθούν απολύτως απροστάτευτα σε μια ζούγκλα, όπου μόνος νόμος θα είναι το δίκαιο του ισχυρού. Ο αγώνας λοιπόν των δικηγόρων ενάντια στις παραπάνω ρυθμίσεις είναι ένας αγώνας που δικαιώνει το θεσμικό τους ρόλο ως συλλειτουργών της Δικαιοσύνης και υπερασπιστών των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών. Είναι αγώνας δίκαιος, που αξίζει να τον δώσει όλη η ελληνική κοινωνία μαζί, γιανα σταματήσει την ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης, που -και με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο- προσφέρει τα πάνταστο κεφάλαιο. 
Θέμης Αχτσιόγλου Δικηγόρος