Τζογαδόροι… Εθισμένοι ως το κόκκαλο με κοινωνικό κόστος

Για πολλούς ανθρώπους η έννοια του εθισμού περιλαμβάνει τη λήψη ουσιών όπως αλκοόλ, νικοτίνη, κοκαΐνη και ηρωίνη.

Ο ειδικός στις έρευνες για τον εθισμό στο τζόγο, Mark Griffiths, προειδοποιεί ότι αν υπάρχει ανταμοιβή, οι άνθρωποι μπορούν να εθιστούν σε σχεδόν τα πάντα. Έχει μελετήσει τον εθισμό στο τζόγο για 25 χρόνια και πιστεύει ότι στην πιο ακραία του μορφή είναι το ίδιο εθιστικός με οποιαδήποτε ουσία.
Το κοινωνικό και το κόστος υγείας του προβληματικού εθισμού στο τζόγο είναι μεγάλο και έχει πολλά κοινά με περισσότερο παραδοσιακούς εθισμούς....
 όπως η κυκλοθυμία, προβλήματα σχέσεων, απουσία από την εργασία, ενδοοικογενειακή βία και πτώχευση.
Οι επιπτώσεις στην υγεία για τους τζογαδόρους και τους οικείους τους περιλαμβάνουν άγχος και κατάθλιψη, αϋπνία, εντερικές διαταραχές, ημικρανία, διαταραχές λόγω στρες, στομαχικά προβλήματα και αυτοκτονικές σκέψεις.
Για το αν συμπεριφορές όπως ο τζόγος μπορούν να γίνουν εθισμοί δεν υπάρχει θεωρητική αιτία, γιατί ορισμένοι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να εθιστούν σε δραστηριότητες όπως βίντεο παιχνίδια άσκηση ή εργασία.
Έρευνα στους παθολογικούς τζογαδόρους ανέφερε τουλάχιστον μια σωματική παρενέργεια όταν σταματούσαν, περιλαμβανομένης της αϋπνίας, του πονοκέφαλου, της απώλειας όρεξης, της σωματικής αδυναμίας, της ταχυπαλμίας, των μυϊκών πόνων, της δυσκολίας στην αναπνοή και των κρυάδων.
Οι παθολογικοί τζογαδόροι φαίνεται να νιώθουν περισσότερα σωματικά συμπτώματα στέρησης όταν προσπαθούν να σταματήσουν τη συμπεριφορά σε άμεση σύγκριση με εθισμένους σε ουσίες.
Υπερβολική συμπεριφορά από μόνη της δεν σημαίνει ότι κάποιος είναι εθισμένος.
Ο ειδικός μπορεί να αναφέρει πολλούς ανθρώπους που εμπλέκονται σε υπερβολικές δραστηριότητες αλλά δεν τους κατηγοριοποιεί ως εθισμένους, καθώς δεν φαίνεται να νιώθουν καταστροφική επίδραση από την συμπεριφορά.
Η κύρια διαφορά μεταξύ υπερβολικού ενθουσιασμού και εθισμού είναι ότι ο υγιής ενθουσιασμός προσθέτει στη ζωή, ενώ ο εθισμός αφαιρεί.
Για να χαρακτηριστεί μια συμπεριφορά εθισμός πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες συνέπειες, όπως να είναι η πιο σημαντική δραστηριότητα στη ζωή του ανθρώπου ή ο τρόπος βελτίωσης της διάθεσής του.
Μπορεί επίσης να αρχίσει να ασχολείται όλο και περισσότερο με τη δραστηριότητα για να νιώσει την επίδραση και να εμφανίσει σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα στέρησης αν δεν μπορεί να ασχοληθεί.
Αυτό ενδεχομένως μπορεί να οδηγήσει σε δυσκολίες στην εργασία και στις προσωπικές ευθύνες και οι άνθρωποι μπορεί ακόμα να εμφανίσουν υποτροπή αν προσπαθήσουν να παραιτηθούν.